AchAryadevanI bahu bhAvanA UchhaLI gaI chhe. (antarangamAn potAne pUrNa thaI javAnI bhAvanAnun jor paDyun chhe.)
badhA lIn thAv, em AchAryadev AmantraN kare chhe athavA bIjo artha em chhe ke kevaLagnAn thatAn samasta
lokAlok jANe chhe tyAn samasta lokA–lok paryant shAntaras UchhaLI rahyo chhe.
potAnun svarUp jaNAtun nahotun, strI, kuTumb to kyAy rahyA–paN sharIr man, vANI te paN kyAy rahyA, –te to bhinna
ja chhe, parantu andar thatI shubhAshubh lAgaNI te paN bhinna chhe, te badhAmAn ekatvabuddhi hatI tene dUr karIne samULagI
DubADIne A gnAn–dariyAmAn–vItarAgI vignAnamAn badhA ek sAthe nimagna thAv! em AchAryadeve DhanDhero pITyo chhe–
sAgamaTe notarAn ApyAn chhe, sAgamaTe notarAmAn koN na pahonche? badhA pahonche. jene virodh hoy, dveSh hoy te na
pahonche. mAndo kahe ame na pahonchI shakIe to shun karIe? (tene kahe chhe ke) are mAndA! tArI namAlApaNAnI vAt mUk
ek kor! A sAgamaTe notarAmAn ekavAr chAl to kharo, dAL–bhAt khAje paN chAl to kharo!
thanAr hoy, koI alpakALamAn mukta thAy evo hoy, to evA sAdharmIne peTe mAro koLiyo jAy to mAro dhanya
avatAr! koN bhaviShye tIrthankar thanAr chhe, koN alpakALamAn mukta janAr chhe tenI bhale khabar na hoy paN
jamADanArano bhAv evo chhe ke alpakALamAn mukta janAr koI jIv rahI javo na joIe, jamADanAranA bhAv
AtmabhAvanA pUrvak jo yathArtha hoy to teno artha evo chhe; potAne alpakALamAn mukti levAnA bhAv chhe–evI
ruchi chhe. em AchAryadev kahe chhe ke mArun notarun sAgamaTe chhe, sAgamaTe AmantraN ApyA chhe ke A shAntarasanA
svAd vagar koI jIvo rahI javA na joIe, evA AmantraN detAn kharI rIte AchAryadevane potAne ja bhagavAn
AtmAnA shAntarasamAn DubI javAnI tIvra bhAvanA upaDI chhe. samayasArajInI ek ek gAthAmAn AchAryadeve
adbhUt rachanA karI chhe. alaukik apUrva bhAvo bharyA chhe, shun kahevAy! jene samajAy tene khabar paDe.
kahIne pUrI vAt kahI dIdhI. ‘ek paramANu mAtranI na maLe sparshatA’ evA bhAnanA joramAn pUrNatA thaI jAy chhe.
AtmA pragaT thAshe nahIn; te samayaprAbhRut eTale samyagdarshan–gnAn–chAritranI pariNatirUp bheTaNA vagar
AtmArUpI rAjA koI rIte prasanna thAy tem nathI.
bhUlIne marIne paN antar tattva shun chhe em andar jovA mATe ekavAr paD to kharo! ‘marIne’ eTale game teTalI pratikULatA
veThIne paN kutUhal kar, anantavAr dehane arthe AtmA gALyo paN have ekavAr AtmAne arthe deh gAL to bhav rahe nahi;
duniyAne bhUl, duniyAnI paravA chhoDIne AtmAnA rasamAn masta thaI jA, puruShArtha karI antar paDadAne toDI nAnkh.
paramAtma dashA pragaT kare tevo tun chho tene bhUlIne are! A paramAn kyAn rokANo? A sadoSh tArun svarUp nathI,
temAn vIryahIn thaIne kem aTakyo chhe?