।। ધર્મનું મૂળ સમ્યગ્દર્શન છે ।।
વર્ષ ચોથુંઆસો
અંક બાર
સંપાદક
રામજી માણેકચંદ દોશી
વકીલર૪૭૩
આવે છે – આત્મ સ્વાધીનતાનો મહાન ઉત્સવ
આત્મસ્વાધીનતા તેને કહેવાય કે જેમાં આત્મા સ્વયં સંપૂર્ણ સુખી હોય. એવી સંપૂર્ણ
સ્વાધીનતા પ્રાતઃસ્મરણીય શ્રીસિદ્ધ ભગંવતોને છે...સિદ્ધદશા તે જ સંપૂર્ણ આત્મસ્વાધીનતા છે.
એવી આત્મસ્વાધીનતાની ધન્ય ધડીનો મહોત્સવ કરવો તે સ્વાધીનતાનો સાચો ઉત્સવ છે.
આજથી ૨૪૭૩ વર્ષ પહેલાં, આસો વદ ૧૪ ની રાત પછી–અમાસના સુપ્રભાતમાં
ભગવાન વર્દ્ધમાન પ્રભુએ અભૂતપૂર્વ સિદ્ધ દશા પ્રાપ્ત કરી... આત્મસ્વાધીનતા પ્રાપ્ત કરી.... અને
ભવ્ય જીવોએ તે પવિત્ર પ્રસંગનો મહાન ઉત્સવ કરીને તેને ચિરંજીવ કર્યો. એ પવિત્ર મહોત્સવ
નિકટ આવી રહ્યો છે.
અહીં એવી શંકા કોઈ કરે કે જે પવિત્ર પ્રસંગ હજારો વર્ષ પૂર્વે થઈ ગયો, તેની સાથે
અત્યારે શું સંબંધ છે?–તેનું સમાધાન એ છે કે–પોતાને રુચિકર ખાસ પ્રસંગનો દિવસ આવતાં
જીવોની સ્મૃતિ ભૂતકાળ સાથે એકતા ધારણ કરીને તે ઘટનાઓને ફરીથી જાગૃત કરે છે.
ભવ્યાત્માઓને સિદ્ધદશાની પ્રાપ્તિની પરમરુચિ હોય છે; તેથી પોતાના જ્ઞાનને લંબાવીને (–
ભૂતનૈગમનયથી) ભૂતકાલીન સિદ્ધદશાના ઉત્સવમાં વર્તમાનનો આરોપ કરે છે; તેથી, જો કે
મહાવીર પ્રભુજી તો ૨૪૭૩ વર્ષ પૂર્વે સિદ્ધ દશા પામ્યા છે તો પણ ભવ્યજીવો પોતાના જ્ઞાનને
લંબાવીને તે કાળભેદને તોડી નાંખે છે અને કહે છે કે ‘પ્રભુજી આજે જ સિદ્ધદશા પામ્યા.’ એમ
કહીને પોતે તે પવિત્ર પ્રસંગને વર્તમાનરૂપે મહાન આનંદથી ઉજવે છે. અને પોતાના આત્માને
સિદ્ધદશા સન્મુખ કરે છે.
દિપાવલીનું મંગળમયપર્વ તે આત્મીકસ્વાધીનતાનો ઉત્સવ છે. ભૂતકાળના સિદ્ધોને
વર્તમાન કરીને અને પોતાના ભાવિ સિદ્ધપર્યાયને જ્ઞાનમાં નિકટ કરીને ભવ્યાત્માઓ સિદ્ધદશાના
મંગળમહોત્સવને ઉજવે છે. એ રીતે આત્મીક સ્વાધીનતાના મહોત્સવો ખરી રીતે આત્મામાં જ
ઊજવાય છે......
આત્મીક સ્વાધીનતાના મહોત્સવને ઉજવવા માટે ભવ્યજીવો કટિબદ્ધ થાવ.
વાર્ષિક લવાજમ૪૮છુટક અંક
અઢી રૂપિયાશાશ્વતસુખનો માર્ગ દર્શાવતું માસિક પત્રચાર આના
* આત્મધર્મ કાર્યાલય–મોટા આંકડિયા કાઠિયાવાડ *