ATMADHARMA With the permision of Baroda Govt. Regd No. B. 4787
order No. 30 - 24 date 31 - 10 - 4
ક્રમાંક ગ્રંથનું નામ પ્રકાશન–સાલ કિં. આવૃત્તિઓ તથા ભેટ અથવા ખાસ નોંધ
ગ્રંથ સંખ્યા વેચાણની ઉપજ દાતાનું નામ
૩૧ આલોચના ૨૦૦૧ ૧૦૦૦ ભેટ શેઠ પ્રાણજીવન હરજીવનદાસ
૩૨ દ્રવ્યસંગ્રહ ૨૦૦૧ ૦–૭–૦ ૫૦૦ ૨૧૮–૧૨–૦
૩૩ પ્રવચનસાર પદ્યાનુવાદ ૨૦૦૨ ૦–૧–૦ ૧૫૦૦ ૯૩–૧૨–૦
૩૪ નિમિત્ત–ઉપાદાન–દોહા ૨૦૦૨ ૦–૧–૦ ૧૦૦૦ ૬૨–૮–૦
૩૫ પુરુષાર્થ ૨૦૦૨ ૦–૪–૦ ૫૦૦ ૧૨૫–૦–૦
૩૬ સામાન્ય–વિશેષ ૨૦૦૨ ૦–૨–૦ ૨૫૦ ૩૧–૪–૦
૩૭ પૂજા સંગ્રહ ૨૦૦૧ ૦–૫–૦ ૫૦૦ ૧૫૬–૪–૦
૩૮ અનિત્ય પંચાશત્ ૨૦૦૩ ૧૫૦૦ ભેટ ગાંધી શિવલાલ રાયચંદના
પુત્રો તરફથી.
૩૯ મોક્ષની ક્રિયા ૨૦૦૧ ૦–૧૦–૦ ૧૦૦૦ ૬૨૫–૦–૦
૫૮૫૦૦ ૧૯૫૩૧–૪–૦
૪૧૭૫૦ ૩૯૯૩૧–૪–૦
૧૦૦૦૨૫૦ ૫૯૪૬૨–૮–૦
કાર્તિક માસના મંગળ દિવસો
(૧) કારતક સુદ ૧–બેસતું વર્ષ (વીર નિર્વાણ
સંવત્ ૨૪૭૪ ની શરૂઆત).
(૨) કારતક સુદ ૩: શ્રી જયધવલા શાસ્ત્રના
સંપાદન કાર્યનો પ્રારંભ. (ભગવાનશ્રી મહાવીર
સ્વામીના દિવ્યધ્વનિની પરંપરાથી રચાયેલા
શ્રીકષાયપ્રાભૃત ઉપર શ્રી વીરસેન અને જિનસેન
આચાર્ય દેવોએ રચેલી ૬૦૦૦૦ શ્લોક પ્રમાણ
‘જયધવલા ટીકા’ છે, તે હિંદી ભાષાંતર સહિત
છપાવીને પ્રસિદ્ધ કરવા માટેના સંપાદન કાર્યની
શરૂઆત થઈ વીર. સં. ૨૪૬૮)
(૩) કારતક સુદ ૭: ‘વીર ટોડરમલ્લજી
સ્મૃતિદિન’ . (આ દિવસે પંડિતપ્રવર શ્રી ટોડરમલ્લજીએ
માત્ર ૨૮ વર્ષ જેટલી અલ્પ વયમાં જૈનશાસનને ખાતર
પોતાનું બલિદાન કર્યું. તેમણે મોક્ષમાર્ગ–પ્રકાશક વગેરે
શાસ્ત્રની રચના કરીને જૈન શાસન પર ઉપકાર કર્યો છે.)
(૪) કારતક સુદ ૧૩: શ્રીધવલા ટીકાની
પુર્ણાહૂતિનો દિવસ. (મહાવીર પ્રભુના દિવ્યધ્વનિના
પ્રવાહમાંથી રચાયેલાં ‘શ્રી ષટ્ખંડાગમ’ સિદ્ધાંતો ઉપર
શ્રીવીરસેનાચાર્યદેવે ૭૨૦૦૦ શ્લોક પ્રમાણ ‘ધવલા
ટીકા’ રચી, તેની પૂર્ણતાનો દિવસ. એ પ્રસંગ આજથી
૧૧૩૧ વર્ષો પહેલાંં થયો હતો.
(૫) કારતક સુદ ૧૫: સત્પુરુષ
શ્રીમદ્રાજચંદ્રજીનો જન્મદિવસ.
(૬) કારતક વદ ૧૦: ભગવાનશ્રી મહાવીર
સ્વામીનો દિક્ષા કલ્યાણિક મહોત્સવદિન. (પૂર્વભવનું
જાતિસ્મરણજ્ઞાન થતાં સદ્વૈરાગ્ય પામીને પ્રભુશ્રી
બાલબ્રહ્મચારીપણે, માત–પિતાની હયાતિમાં જ
રાજવૈભવ ત્યાગી વીતરાગી જિનમુનિ થયા. એ પવિત્ર
પ્રસંગને ૨૫૧૬ વર્ષ થયાં.)
ધર્માત્માની સ્વરૂપ – જાગૃતિ
સમ્યગ્દ્રષ્ટિ જીવને તો સદાય સ્વરૂપ જાગૃતિ
વર્તતી હોય છે. સમ્યગ્દર્શન થયા પછી ગમે તેવા
પ્રસંગમાં વર્તતા હોવા છતાં તે જીવને સ્વરૂપની
અનાકુળતાનું અંશે વેદન તો થયા જ કરે છે; કોઈ પણ
પ્રસંગમાં પર્યાય તરફનો વેગ એવો નથી હોતો કે જેથી
નિરાકૂળસ્વભાવના વેદનને તદ્ન ઢાંકીને એકલી
આકૂળતાનું જ વેદન રહે. સમ્યગ્દ્રષ્ટિને પ્રતિક્ષણે
નિરાકૂળસ્વભાવ અને આકૂળતા વચ્ચે ભેદજ્ઞાન વર્તે છે
અને તેના ફળરૂપે પ્રતિક્ષણે નિરાકૂળસ્વરૂપનું અંશે
વેદન તેઓ કરે છે. આવું ચોથા ગુણસ્થાને વર્તતા
ધર્માત્માનું સ્વરૂપ છે. બહારની ક્રિયા ઉપરથી
સ્વરૂપજાગૃતિનું માપ કાઢી શકાતું નથી. શરીરથી શાંત
બેઠો હોય તો જ અનાકુળતા કહેવાય અને લડાઈ કરતા
દેખાય તે વખતે અનાકુળતા જરાય હોઈ જ શકે નહિ–
એમ નથી. અજ્ઞાની જીવ બહારથી શાંત બેઠેલો દેખાય
છતાં અંતરમાં તો તે વિકારમાં જ તન્મય વર્તતો
હોવાથી એકાંતપણે આકૂળતા જ ભોગવે છે–તેને સ્વરૂપ
જાગૃતિ જરાય નથી. અને જ્ઞાની જીવો લડાઈ વખતે
પણ અંતરમાં તે વિકારભાવ સાથે તન્મયપણે વર્તતા
નથી, તેથી તે વખતે પણ તેમને અંશે આકૂળતારહિત
શાંતિનું વેદન હોય છે–એટલી સ્વરૂપજાગૃતિ તો
ધર્માત્માને વર્તતી જ હોય છે. આવી સ્વરૂપ–જાગૃતિ તે
ધર્મ છે, બીજો કોઈ ધર્મ નથી.