
jāṇyā teonā harṣha–shokano anubhav temane hoto nathī. potānā svarūpamān tanmayapaṇe rahe chhe ane par to sahaj
jaṇāī jāy chhe. jo parane jāṇatān temān ekamek thatā hoy to paranān sukh–duḥkhano anubhav thāy. paṇ ahīn kahe
chhe ke paramān ekamek thaīne jāṇatān nathī māṭe paramārthe parane jāṇatā nathī, tethī ja temane paranān sukh–duḥkhanun
paṇ par sāthe ekamek thaīne parane jāṇatā nathī. ekamek thaīne eṭaleke nishchayathī jo parane jāṇatā hoy to
paranān sukh–duḥkhamān teo tanmay thaī jāy. paṇ paranān sukh–duḥkhane koī ātmā vedato nathī. ahīn to kahe chhe ke
ātmāno je gnān svabhāv chhe te paramārthe potāmān ja tanmay chhe, māṭe paramārthe svane ja prakāshe chhe, parane prakāshe
chhe te vyavahār chhe. ahīn siddhane rāg–dveṣh nathī māṭe sukh–duḥkh nathī ane sansārīne rāg–dveṣh chhe tethī sukhaduḥkh
chhe. e atyāre batāvavun nathī paṇ gnānasvabhāvanā sva–par prakāshakapaṇāmān nishchay ane vyavahār batāve chhe.
gnān pote potāne jāṇe chhe te nishchay chhe, ane gnān parane jāṇe chhe te vyavahār chhe.
kārya kare evī mānyatā to pragaṭ mithyātva chhe.
sāmānā rogane jāṇatī vakhate rāgī jīvane je duḥkh thāy chhe te duḥkh kem thāy chhe? sāmā ajīvatattvane kāraṇe
duḥkh nathī, pote jāṇyun te gnān to jīvatattvanun chhe, te jīvatattvane līdhe duḥkh nathī, paṇ duḥkh upar je dveṣh āvyo
chhe te pāpatattva ja duḥkhanun kāraṇ chhe. jo ajīvatattva duḥkhanun kāraṇ hoy to badhāyane duḥkh thāy, gnānamān jāṇavun
te duḥkhanun kāraṇ hoy to kevaḷī bhagavānane duḥkh thāy; māṭe ajīvatattva ke tene jāṇanārun gnān (–jīvatattva)
duḥkhanun kāraṇ nathī, paṇ jīv te vakhate je dveṣhabhāv kare chhe te pāpatattva chhe, te ja duḥkhanun kāraṇ chhe.
mithyātvano tyāg thāy chhe, em vāramvār gnānī puruṣhoe shāstrādi dvārāe upadeshyun chhatān jīv te chhoḍavā
pratye upekṣhit shā māṭe thāy chhe? te vāt vichāravā yogya chhe.”
nirvāhane arthe shāstranā koī ekavachanane bahuvachan jevun jaṇāvī, je mukhya sādhan evā satsamāgam
samān ke tethī visheṣh bhār shāstra pratye mūke chhe, te jīvane paṇ aprashasta shāstrīy abhinivesh chhe.