kemake gnAnano svabhAv kALane khAI javAno chhe. ek samayamAn traNakALane jANI levAno svabhAv chhe. Avun potAnun
gnAn sAmarthya chhe. vaLI pUrve vikArabhAv karyA hoy tenun vartamAnamAn gnAn kare chhatAn gnAn sAthe pUrvano vikAr thato nathI,
vikAr to navo kare to thAy chhe, ne na kare to nathI thato. mATe gnAnano svabhAv vikAr rahit chhe. A sharIranA viyoge
chaitanyasattAno nAsh thaI jato nathI, ane vikArI bhAvono nAsh thatAn paN chaitanyasattAno nAsh thato nathI; mATe
AtmAnI chaitanyasattA sharIrathI ane vikArathI judI chhe. AtmA arUpI, gnAnasvabhAvI ne nirvikArI chhe, evA AtmAmAn
ja svAdhIn sukh chhe–enI jyAn sudhI oLakhAN ane pratIt na kare tyAnsudhI jIv sukhanA sAchA raste nathI.
svabhAvane bhUlIne bahAramAn ja lAgyun rahe chhe paN antaramAn vaLatun nathI. agnAnInun man anAdithI bahAramAn kem
bhame chhe? antaramAn kem vaLatun nathI? tenA uttararUpe AchAryadev alankArathI kahe chhe ke jo man antar svabhAvamAn
vaLe to mananun mRutyu thaI jAy chhe. tethI ‘man’ne em thAy chhe ke ‘jo hun antar svarUpamAn vaLIsh to mArun mRutyu
thaI jashe.’ mATe mRutyunA bhayathI te bahAr ja bhaTake chhe. Ashay e chhe ke he jIv! pahelAnn to antar svabhAvamAn
vaLIne shraddhA kar ke mananA avalambane mane lAbh thato nathI. em shraddhA karIne manane thothun banAvI de. pahelAnn
antaramAn vaLIne ‘parAvalambanathI lAbh thAy’ evI mAnyatAno nAsh karyo pachhI gnAnIne asthiratAthI mananun
avalamban Ave tene shraddhAnA jore thothun banAvI de chhe. jenAthI bhay pAme tenI pAse jAy nahi, tem antar
svabhAvamAn vaLatAn ‘man’ne mRutyuno bhay chhe tethI te bahAr bhaTake chhe paN antaramAn vaLatun nathI. eTale ahIn
alankArathI AchAryadeve em kahyun ke AtmAno svabhAv manathI pAr chhe, mananun avalamban paN AtmAne nathI.
jAy chhe tethI, teno sansAr ja chhUTI jAy.
hAlat chhe; te sharIr tArI chIj nathI antaramAn tArI chaitanyasattA chhe tene sambhAL. ek sekanD paN chaitanyasattAne
oLakhIne samyakbhAn pragaT kare to krame–krame sansAr TaLIne mukti thayA vinA rahe nahi. bhAI, vAtanI nA
pADIne tun kyAn jaIsh? kyAn tArA utArA thashe? “hun nathI” em nA pADavAmAn ya ‘hA’ AvI jAy chhe. kemake ‘hun
nathI’ em koNe jANyun? ‘hun nathI’ evo nakAr konI sattAmAn Avyo? mATe ‘hun nathI’ em kahevAmAn ja ‘hun chhun’
em siddha thaI jAy chhe.
parantu sAchA hIrAnI dukAn to koIk ja hoy ane hIrA lenArA paN thoDA ja hoy.
tem A chaitanyatattvanI vAt monghI chhe. puNya vageremAn dharma mAnavAnI vAt to jagatamAn
sarvatra chAle chhe ane te vAt mAnanArA ghaNA jIvo hoy chhe, paN shuddha chaitanyatattvanI
vAt jagatamAn badhe hotI nathI ane tene samajanArA paN viral jIvo hoy chhe jene
potAnA AtmAnun hit karavun hoy–kalyAN karavun hoy ne anant janma–maraNanA
dukhothI chhUTIne mukti meLavavI hoy tene Avo AtmasvabhAv samajye ja chhUTako chhe.
potAnA sahaj shuddha AtmAne samajIne–shraddhIne temAn Tharavun te ja muktino upAy chhe.
devo nahi.