।। ધર્મનું મૂળ સમ્યક્દર્શન।।
માહ : સંપાદક : વર્ષ આઠમું
૨૪૭૭ રામજી માણેકચંદ દોશી અંક ચોથો
વકીલ
અરે, મોહ!
...મોહ વડે જીવ પુણ્ય–પાપરૂપ ભારે બોજા
ઉપાડી, અનંત ભવક્રચમાં ફરે છે; અનંતકાળ ફરીને
કોઈ વખત માણસ થયો ત્યારે પણ સત્ય માટે નિવૃત્તિ
લેતો નથી. સંસારના કામનું તો સમયપત્રક રાખે,
સૂવાનો, ખાવા–પીવાનો, વાતો કરવાનો વખત મેળવે,
જગતની માન–આબરૂ માટે બધું કરે, પણ ‘અનંત
જન્મ–મરણ ટાળવાનાં ટાણાં ફરી નહિ મળે માટે શીઘ્ર
આત્મકલ્યાણ કરી લઉ’––એવો વિચાર પણ કરતો
નથી.
...પોતાને ભૂલી પરવસ્તુનો મોહ કર્યો, તેમાંથી
તૃષ્ણારૂપી રોગ ફાટ્યો; તેથી બાહ્યમાં ફાંફાં મારી સુખ
શોધે છે. પણ પર પદાર્થ અનંતા છે, તે અનંતા પર
સાથે રાગ કરતાં ક્યાંય સમાધાન થતું નથી, તેથી
આકુળતા થાય છે. પોતે સુખસ્વરૂપ છે તેમાં સમાઈ
જવાનો વિચાર કરતો નથી, તેથી જીવ સંસારમાં
અનાદિથી ભ્રમણ કર્યા કરે છે.
–સમયસાર–પ્રવચનો ભાગ ૧ પૂ. ૧૨૪–પ
છૂટક નકલ શાશ્વત સુખનો માર્ગ દર્શાવતુ માસિકપત્ર વાર્ષિક લવાજમ
ચાર આના
૮૮
ત્રણ રૂપિયા
જૈન સ્વાધ્યાયમંદિર–સોનગઢ–સૌરાષ્ટ્ર