।। धर्मनुं मूळ सम्यक्दर्शन।।
माह : संपादक : वर्ष आठमुं
२४७७ रामजी माणेकचंद दोशी अंक चोथो
वकील
अरे, मोह!
...मोह वडे जीव पुण्य–पापरूप भारे बोजा
उपाडी, अनंत भवक्रचमां फरे छे; अनंतकाळ फरीने
कोई वखत माणस थयो त्यारे पण सत्य माटे निवृत्ति
लेतो नथी. संसारना कामनुं तो समयपत्रक राखे,
सूवानो, खावा–पीवानो, वातो करवानो वखत मेळवे,
जगतनी मान–आबरू माटे बधुं करे, पण ‘अनंत
जन्म–मरण टाळवानां टाणां फरी नहि मळे माटे शीघ्र
आत्मकल्याण करी लउ’––एवो विचार पण करतो
नथी.
...पोताने भूली परवस्तुनो मोह कर्यो, तेमांथी
तृष्णारूपी रोग फाट्यो; तेथी बाह्यमां फांफां मारी सुख
शोधे छे. पण पर पदार्थ अनंता छे, ते अनंता पर
साथे राग करतां क्यांय समाधान थतुं नथी, तेथी
आकुळता थाय छे. पोते सुखस्वरूप छे तेमां समाई
जवानो विचार करतो नथी, तेथी जीव संसारमां
अनादिथी भ्रमण कर्या करे छे.
–समयसार–प्रवचनो भाग १ पू. १२४–प
छूटक नकल शाश्वत सुखनो मार्ग दर्शावतु मासिकपत्र वार्षिक लवाजम
चार आना
८८
त्रण रूपिया
जैन स्वाध्यायमंदिर–सोनगढ–सौराष्ट्र