sansArabhramaNanun kAraN
ane tenAthI chhUTavAno upAy
एवं अनादिकालं पंचप्रकारे भ्रमति संसारे।
नानादुःखनिधाने जीवः मिथ्यात्वदोषेण।।७२।।
इति संसारं ज्ञात्वा मोहं सर्वादरेण त्यक्त्वा।
तं ध्यायत स्वस्वभावं संसरण येन विनश्यति।।७३।।
e rIte, pAnch prakAranA sansAramAn A jIv
anAdikALathI mithyAtvadoShane lIdhe bhame chhe. kevo chhe sansAr?–
anek prakAranA dukhonun nidhAn chhe.
e rIte, pUrvokta prakAranA sansArane jANIne, he bhavya
jIvo! sarva prakAranA udyamavaDe mohane chhoDIne te AtmasvabhAvane
dhyAvo–ke jenAthI sansAranA bhramaNano nAsh thAy.
–svAmIkArtikeyAnuprekShA.
*
ardhashlokamAn muktino upadesh
चिद्रूपः केवलः शुद्ध आनंदात्मेत्यहं स्मरे।
मुक्त्यै सर्वज्ञोपदोशः श्लोकार्द्धेन निरूपितः।।२२।।
‘hun chidrUp, kevaL, shuddha, AnandasvarUp chhun em smaraN
karun chhun;’ mukti mATeno sarvagnano upadesh A ardha shlokathI
nirUpit chhe.
– (tattvagnAn tarangiNI a. 3)
*
param chaitanyaratna!
तदेवैकं परं रत्नं सर्वशास्त्रमहोदधेः।
रमणीयेषु सर्वेषु तदेकं पुरतः स्थितम्।।४३।।
te ek chaitanyasvarUp AtmA ja samasta shAstrarUpI
mahAsamudranun param ratna chhe (arthAt te chaitanyaratnanI prApti
mATe ja sarvashAstranun adhyayan karavAmAn Ave chhe), sarve
ramaNIy padArthomAn te chaitanyasvarUp AtmA ja ek ramaNIy
tathA utkRuShTa chhe.
– (padmanandI ekatvaashIti adhikAr)
*