
prabhutā chhe.–āvī prabhutāne jāṇavāthī jīv potānā anant prabhutvane pāme chhe. āvī potānī prabhutānun shravaṇ–
manthan karīne teno mahimā–ruchi ane temān līnatā karavī te apūrva maṅgaḷ chhe.
apratihatabhāvamān vachche koī vighna karanār ā jagatamān nathī.
lye–evun tenun bhāvaprabhutānun sāmarthya chhe. ātmānī ek gnānaparyāy ek sāthe samasta lok–alokane jāṇī lye
chhatān hajī anantun jāṇe tevun sāmarthya bākī rahī jāy chhe; eṭale lokālokanī upamāthī paṇ ek gnānaparyāyanā
sāmarthyanun ya pūrun māp nathī nīkaḷatun, to ākhā ātmānī prabhutānā sāmarthyanī shun vāt karavī? ātmānī ek
paryāyanī āvaḍī moṭī prabhutāno jene vishvās ane ādar thayo te jīv potānī paryāyamān koī parano āshray
na māne, rāgano ādar na kare, apūrṇatāmān tene upādey bhāv na rahe, te to pūrā svabhāvanā āshraye pūrī dashā
pragaṭ karye ja chhūṭako kare. pūrṇa dhyeyane lakṣhamān līdhā vagaranī sharūāt sāchī hoy nahi; kem ke pūrṇa dhyey jenā
lakṣhamān nathī āvyun te to adhūrī dashāno ne vikārano ādar karīne tyān ja aṭakī jashe, tene pūrṇatā taraphano
prayatna ūpaḍashe nahi. jene ātmānī prabhutāno vishvās āvyo tene pūrṇatānā lakṣhe sharūāt thaī gaī eṭale
tenā ātmāmān samyagdarshanarūpī paroḍhiyun thayun–anshe suprabhāt sharū thayun, have alpakāḷamān suprabhāt thashe ne
kevaḷagnānarūpī jhagamagato sūrya ūgashe. āchāryadev kahe chhe ke evun suprabhāt jayavant varte chhe. te suprabhāt pragaṭayā
pachhī kadī asta thatun nathī.
traṇalokano chaitanyanāth chhe, hun ja anant shaktivāḷo prabhu chhun.’–em potānī prabhutāno evo draḍh vishvās karo ke
pharīthī kadī koī anukūḷ ke pratikūḷ sanyogamān sukh ke duḥkhanī kalpanā na thāy ane akhaṇḍ pratāpavant kevaḷagnān
levāmān vachche vighna na āve.
teno svabhāv nathī; tene koī paranī oshiyāḷ na karavī paḍe, koīnā ojasamān–prabhāvamān te añjāī na jāy,
koīthī bhay na pāme,–āvī svādhīn prabhutāthī ātmā shobhī rahyo chhe. ātmānā svabhāv karatān moṭo koī
jagatamān chhe ja nahi to tene kono bhay? je jīv kalpanā karīne rāgathī ke sanyogathī potānī prabhutāne khaṇḍit
māne chhe te mithyādraṣhṭi chhe, tene ahīn āchāryadev tenī prabhutā batāve chhe.
chhe,–tenī vāt to mithyā chhe; ahīn to kahe chhe ke chetanamān ne jaḍamān–badhā padārthomān potapotānī prabhutā rahelī
chhe. ātmānī kriyā ātmānī prabhutāthī thāy chhe ne jaḍanī kriyā jaḍanī prabhutāthī thāy chhe. koīnī prabhutā
bījāmān chālatī nathī. jem anyamati em māne chhe ke īshvare jagatane banāvyun tem jainamatamān rahelā paṇ koī
em māne ke men par jīvane bachāvyo, –to te banne jīvo prabhutānī pratīt vagaranā mithyādraṣhṭi chhe. aho! darek
dravya potapotānī prabhutāmān svatantratāthī shobhī rahyun chhe. ahīn to jīvanī potānī prabhutānī vāt chhe. potānī
prabhutāne chūkīne parano āshray mānavo temān jīvanī shobhā nathī. rāgādithī jīvanī shobhā nathī. jīvanī shobhā
potānī prabhutvashaktithī chhe. te prabhutānī pratīt karavī te ja dharma chhe prabhutā shaktine mānatān akhaṇḍ ātmā
pratītamān āve chhe, te–ja dharmīnī draṣhṭimān upādey chhe. juo! ā svatantratāno ḍhaṇḍhero chhe, ā svatantratāno ḍhaṇḍhero
ekek ātmāne prabhu jāher kare chhe.