
vikār chhe ja nahi, tethī svabhāvadraṣhṭimān ātmā vikārano kartā nathī tem teno chhoḍanār paṇ nathī. hun vikārano kartā chhun–
evī jenī buddhi chhe te to mithyādraṣhṭi chhe ja, ane hun vikārane chhoḍun–evī jenī buddhi chhe te paṇ paryāyamūḍh mithyādraṣhṭi chhe.
‘hun vikārane chhoḍun’ evā lakṣhe vikār chhūṭato nathī paṇ vikāranī utpatti thāy chhe, chhatān tene vikār ṭāḷavāno upāy
māne chhe te jīv paryāyabuddhi chhe, tene vikār vagarano svabhāv lakṣhamān āvyo nathī. vikārane chhoḍavā upar jenun jor chhe
te jīv vikārano svāmī thāy chhe. gnānī to svabhāvano svāmī thaīne pariṇame chhe tyān tene vikāranī utpatti ja thatī
vikāranī sāme joyā kare tethī kāī vikār chhūṭato nathī. ‘chaitanya–svabhāv te hun’ ne ‘rāg hun nahi’ em gnānavaḍe bhed
pāḍīne, svabhāv taraph gnānane antarmukh karīne pariṇamatān vikār–rahit shuddhadashā thaī jāy chhe. –āvun kārya karavun tenun
nām dharma chhe, ane te ja muktino upāy chhe; ā sivāy bījā kāryathī dharma ke mukti thatī nathī.
jāṇī le chhe; rāgane svabhāv tarīke nathī jāṇato paṇ svabhāvathī bhinna tarīke jāṇe chhe. –āvī dharmī jīvanī sva–
paraprakāshak shakti chhe. svabhāv taraph vaḷatān svane tem ja vikārane ane parane jāṇe evī sva–paraprakāshak
gnātāshakti pragaṭ thāy chhe.
hatā tene paṇ te gnān barābar jāṇe chhe. dev–guru–shāstranā svarūpamān paṇ jene goṭā hoy tene sva–paraprakāshak
gnān ja khīlyun nathī. jene sva–paraprakāshak gnān khīle tene, te gnānamān nimittarūp sāchā dev–guru–shāstra kevān
hoy tenun paṇ barābar bhān hoy chhe. shrī padmanandiāchārya kahe chhe ke– (ekatvasaptatimān)
jyān pote pātra thaīne jāgyo ane apūrva bhān pragaṭ karyun tyān sāme kayun nimitta hatun, kevā dev–guru–shāstra nimitta
rūpe hoī shake, tenun paṇ yathārtha bhān thayā vagar rahetun nathī. samyaggnānanun āvun sva–paraprakāshak sāmarthya chhe.
nathī. darek jīvamān ā samajavānī tākāt bharī chhe. aho! jeṭalun sāmarthya siddha bhagavānamān chhe teṭalun paripūrṇa
sāmarthya mārā ātmāmān paṇ bharyun chhe, māro ātmā paṇ siddha bhagavān jevo chhe–ām potānā sāmarthyano
vishvās ane ullās lāvīne honshapūrvak shravaṇ–manthan karavun joīe; ‘mane nahi samajāy
siddha chhun ane tun sāmbhaḷanār paṇ siddha chhe; ame kṣhaṇik vikārane lakṣhamān mukhya na letān tārā gnānamān tārā
ātmānun siddhapaṇun sthāpīe chhīe, māṭe tun paṇ tārā gnānamān te vāt besāḍīne pahele dhaḍāke siddhapaṇānī hā
karī tene alpakāḷamān pūrṇa siddhadashā pragaṭyā vagar rahe nahi. māṭe potānā paripūrṇa svabhāvasāmarthyane
oḷakhīne tenī pratīt karavī te ja darek jīve karavā yogya pratham kārya chhe.