
–em bane nahi. juo to kharā! ā apūrva sandhi....!
nahi. juo! ā vaktā ane ā shrotā! upadeshak vaktā shuddhātmā ja dekhāḍavā māge chhe ane shrotāne paṇ
shuddhātmānun svarūp samajavāno ja utsāh chhe. ahīn āchāryadeve kahyun ke ‘hun je shuddhātmā dekhāḍun tene tun pramāṇ
karaje’–temān ādeshathī hukam nathī karyo paṇ yathārtha sthiti jaṇāvī chhe ke je jīv shuddhātmāne samajavāno kāmī chhe
te ja amāro shrotā chhe. satno ādar karīne samajanārā pātra jīvo amārā sanyogamān na hoy em bane nahi.
ame alpakāḷe siddha thanārā, to amārī vātanī nā pāḍanārā amārā sanyogamān hoy nahi. tīrthaṅkarabhagavānanā
samavasaraṇamān jem abhavya jīv na hoy tem, sākṣhāt tīrthaṅkarabhagavān pāsethī sāmbhaḷīne ame je shuddha ātma–
svabhāvanī vāt karīe chhīe teno nakār karanārā amārī sabhāmān hoy nahi.
chhe....paṇ kone?–ke sāme dharma samajanārā jīvo chhe tene. ā rīte, samajavānī yogyatāvāḷā pātra jīvo chhe tene
māṭe vāṇī nimitta chhe–āvo sahaj nimittanaimittik meḷ chhe.–ām chhatān ‘mane na samajāy’ em kahīne ūndho
jīv te vāṇī sāthenā nimittanaimittikapaṇānī sandhine toḍī nāṅkhe chhe....paṇ evā ūndhā jīvanī ahīn gaṇatarī
nathī; ahīn to hā pāḍīne samajanārā pātra jīvonī ja vāt chhe. pātra shrotājanone to vāṇī kāne paḍatān ja em
thāy ke ‘aho! mane āvī apūrva vāṇī maḷī chhe to hun nakkī mārī pātratāthī samajīne alpakāḷe mukta thaīsh.
bhagavān shuddhātmasvabhāvanī āvī apūrva vāt māre kāne paḍī ane mārā antaramān te beṭhī....tethī have
alpakāḷamān mārī mukti thayā vinā rahe nahi.’
notarun chhe....temānthī koī nīkaḷī jāy to te tenī nālāyakī chhe; paṇ tevā jīvone ame shrotā tarīke svīkāratā ja
nathī. je ūṇḍethī hā pāḍīne yathārtha vāt samajī jāy tevā ja shrotā ahīn līdhā chhe.–evā shrotā dhanya chhe, tenun
jarūr kalyāṇ thaī jāy chhe. ā rīte vaktā ane shrotānā bhāvanī sandhi chhe.
paramātmadashāne prāpta karavā māṭe ā mokṣhanā māṇḍave āvo! mokṣhanān mūḷ ūṇḍā chhe; sansār to ek samayano
uparano vikār chhe, tenun mūḷ ūṇḍun nathī. andar svabhāvanā ūṇḍāṇamān vikār nathī bharyo paṇ mokṣhanun sāmarthya bharyun
chhe. āvā tamārā svabhāvanī shraddhā karo....e ja dharmanun mūḷ chhe. dharmanān mūḷiyān ūṇḍā chhe ne vikār to kṣhaṇik chhe;
sansāranā kāḷ karatān mokṣha avasthāono kāḷ anantaguṇo chhe, sansāranī jeṭalī paryāyo vītī tenā karatān
anantaguṇī mokṣhaparyāyo pragaṭavānun sāmarthya ātmāmān bharyun chhe.–āvā ātmasvabhāvanun bhān karīne tenā
mahimāmān līn thatān sansārabhramaṇ ṭaḷīne muktadashā thaī jāy chhe. māṭe he jīvo! antaraavalokan vaḍe āvā
ātmāne oḷakho, teno mahimā karo....to alpakāḷamān siddhadashā pragaṭe...”–ā pramāṇe ātmāne oḷakhīne
siddha thavā māṭe bhagavānanī vāṇīnun āmantraṇ chhe.
svatantra svabhāvanī tene pratīt nathī.