gnAnasvarUpano nirNay karavo temAn apUrva puruShArtha chhe. A vAt pUrve anantakALamAn
jIvane beThI nathI. are bhAI! tun tArA svabhAvanI vAt sAmbhaL to kharo. antaramAn
apUrvatA lAvIne svabhAvanA utsAhapUrvak sAmbhaL to jarUr tArun kalyAN thAy.
anAdikALathI agnAnI jIvo potAnA svabhAvane chUkIne, hun parane pariNamAvun evI mithyAbhrAntine lIdhe
chhun em je mAne chhe eTale ke vikArane ja je AtmA mAne chhe, te ja em mAne chhe ke hun jaDakarmano pariNamAvanAr
chhun. hun gnAnasvarUp chhun–evI jenI draShTi chhe te jIv vikArano kartA thato nathI tem ja jaDano kartA potAne mAnato
nathI. aho! hun to gnAnasvarUp chhun–e vAt pUrve anantakALamAn ek sekanD paN jIvane antaramAn beThI nathI. hun gnAn
ja karanAr chhun, rAg vakhate paN rAgamAn tanmay thayA vinA hun teno jANanAr chhun, vikArane hun pheravanAr nathI tem
ja sharIrAdi parane paN hun pheravanAr nathI. –svasanmukh thaIne gnAnasvabhAvano Avo apUrva nirNay pragaT karavo
te ja dharmano sAcho mahotsav chhe.
gnAnanun kArya nathI. rAgaparyAyane utpanna kare evo gnAnano svabhAv nathI. AvA gnAnasvabhAvano nirNay thatAn
AtmA rAgano, karmano ane sharIr vagereno gnAtA ja rahyo,–Anun nAm pratham dharma chhe.
dekhAto nathI ne bahAranI kriyAmAn AtmAno puruShArtha mAnIne te UndhI mAnyatAthI sansAramAn rakhaDe chhe.
agnAnabhAve rAganun kartApaNun mAn. ‘hun hato to rAg thayo’ eTale ke gnAnasvabhAvanA astitvane lIdhe rAg
thayo–em jeNe mAnyun teNe rAgane ja potAnun kartavya mAnyun chhe, eTale ke AtmAne gnAnasvarUp nathI mAnyo paN
rAgasvarUp ja mAnyo chhe; ‘rAg te mArun karma ane hun teno kartA’ em rAg sAthe svabhAvanI ekatA mAnI, tene
gnAnanI aruchi ane rAganI ruchi chhe, te ja moTo adharma chhe. ‘hun hato to sharIr chAlyun, AtmA chhe to bhAShA
bolAy chhe, mArI hAjarIne lIdhe paranAn kArya thAy chhe, hun hato ne men vikAr karyo tethI karma bandhAyA’ –AvA
prakAranI jenI mAnyatA chhe tene par sAthe ekatvabuddhi chhe, vastusvabhAvanI tene khabar nathI. gnAnI–dharmAtmA to
jANe chhe ke hun gnAn svabhAv chhun, mArA gnAnasvabhAvamAnthI to nirmaLaparyAyanI ja