karanAr nathI paN jANanAr chho, mATe tArA jANanAr svabhAvanI pratIt kar, ane jANanArapaNe ja rahe,–eTale
ke gnAnasvabhAvamAn ja ekAgra thA; e ja tArun kharun kArya chhe.
banatun nathI. AtmA ane jaD bannemAn samaye samaye potapotAnun navun navun kArya utpanna thAy chhe, ane te pote
temAn tadrUp hovAthI tenun kAraN chhe; A pramANe darek vastune potAmAn samaye samaye navun navun kArya–kAraNapaNun
banI ja rahyun chhe; chhatAn temane ekabIjA sAthe kArya–kAraNapaNun nathI. jevun gnAn hoy tevI bhAShA nikaLe, athavA
jevA shabdo hoy tevun ja ahIn gnAn thAy, to paN gnAnane ane shabdane kAraNakAryapaNun nathI. IchchhA pramANe
bhAShA bolAy tyAn agnAnI em mAne chhe ke mArA kAraNe bhAShA bolANI; athavA shabdonA kAraNe mane tevun
gnAn thayun–em te mAne chhe. paN bannenA svAdhIn pariNamanane te jANato nathI. darek vastu samaye samaye navA
navA kAraN–kAryapaNe pariName chhe, ne nimittapaN navA navA thAy chhe, chhatAn temane paraspar kArya–kAraNapaNun
nathI; potAnA kAraN–kArya potAmAn, ne nimittanA kAraN–kArya nimittamAn. bhedagnAnathI Avun vastusvarUp jANe
to gnAnano viShay sAcho thAy, eTale samyaggnAn thAy.
gnAyakapaNAno to nirNay kar...gnAyakano nirNay karatAn tane kramabaddhanI pratIt paN thaI jashe, eTale anAdinun
Undhunn pariNaman chhUTIne savaLun pariNaman sharU thaI jashe. A rIte UndhA rastethI chhoDAvIne svabhAvanA savaLA
raste chaDAvavAnI A vAt chhe. jem lagnanA mAnDave javAne badale koI masANamAn jaI chaDe, tem agnAnI,
potAnA gnAyakasvabhAvanI laganI karIne temAn ekAgra thavAne badale, rasto bhUlIne ‘hun paranun karun’ evI UndhI
draShTithI bhavabhramaNanA raste jaI chaDayo. ahIn AchAryadev tene gnAyakasvabhAvanun akartApaNun batAvIne savaLe
raste (–mokShanA mArge) chaDAve chhe. ‘hun gnAyakasvarUp chhun’–evI gnAyakanI laganI chhoDIne mUDh agnAnI jIv,
paranI kartAbuddhithI AtmAnI shraddhA jyAn khAkh thaI jAy chhe evA mithyAtvarUpI smashAnamAn jaI chaDayo.
AchAryadev tene kahe chhe ke bhAI! tArun gnAyakajIvan chhe, teno virodh karIne bAhyaviShayomAn ekatAbuddhine lIdhe
tane AtmAnI shraddhAmAn kShay lAgu paDyo chhe, A tAro kShay rog maTADavAnI davA chhe, gnAyak svabhAvanI sanmukh
thaIne kramabaddhaparyAyano nirNay kar, to tArI kartAbuddhi TaLe ne kShay rog maTe, eTale ke mithyA shraddhA TaLIne
samyakshraddhA thAy. atyAre ghaNA jIvone A nirNay karavo kaThaN paDe chhe, paN A to khAs jarUranun chhe; A
nirNay karyA vagar bhavabhramaNano anAdino rog maTe tem nathI. mAro gnAyakasvabhAv parano akartA chhe, hun
mArA gnAyakapaNAnA kramamAn rahIne, kramabaddhaparyAyano jANanAr chhun–Avo nirNay na kare tene anant
sansArabhramaNanA kAraNarUp mithyAshraddhA TaLatI nathI.
jo avyavasthit kaho to gnAn ja siddha na thAy; avyavasthit pariNaman hoy to kevaLagnAn traNakALanun
shenAn jue? shrutagnAn shun nakkI kare? hajAro–lAkho ke asankhya varSho pachhI, bhaviShyanI chovIsImAn A ja
chovIs jIvo tIrthankar thashe–e badhun kaI rIte nakkI thAy? sAt vAramAn kayA vAr pachhI kyo vAr Avashe, ne
aThThAvIs nakShatramAn