paN durlabh chhe, pUrve jyAre anantavAr shravaNamAn AvI tyAre jIve yathArthapaNe lakShagat karI nathI. antaramAn pAtra
thaIne ek vAr paN jo A vAt lakShagat kare to apUrva kalyAN thayA vinA rahe nahi. ekalA shAstranA
bhaNatarathI A vAt samajAy tevI nathI, satsamAgame shravaN–manan karIne antaramAn ghaNo parichay kare to A
vAt lakShagat thAy tevI chhe. pUrve dharmanA nAme paN jIv rAganI–vikalpanI ruchimAn ja aTakI gayo chhe, antaramAn
rAgathI pAr––vikalpathI pAr chaitanyasvabhAvane kadI lakShamAn lIdho nathI. are! anantakALe A manuShya avatAr
pAmyo temAn A vAt khyAlamAn laIne jo apUrva draShTi pragaT na kare to DhoranA avatAramAn ne manuShyanA
avatAramAn kAI pher nathI.
chaitanyasvabhAvamAn ja upAdey buddhi varte chhe. ‘hun ek samayamAn paripUrNa gnAtAdraShTA chhun, rAgano ek ansh paN mArA
svarUpamAn nathI’ em potAnA gnAyakasvabhAvano jyAn vishvAs Avyo tyAn dharmIne puNya–pApamAn hitabuddhi rahetI
nathI; dharmI jIv rAgAdine potAnA upayogamAn ekapaNe karato nathI, tethI dharmIne upayogamAn krodhAdi nathI. rAg
vartato hovA chhatAn te rAgamAn ekatAbuddhi nathI, gnAnasvabhAvamAn ja ekatA chhe, upayogasvabhAvanI prIti ADe
dharmI rAgane potApaNe dekhato ja nathI. juo, A dharmInun bhedagnAn! Avun bhedagnAn pragaT karavun te dharmI thavAno
upAy chhe.
nathI. karma te pUrve bandhAyelun prArabdha chhe ane tenA nimitte bAhya sanyog maLyo te nokarma chhe; e karma temaj nokarma
banne, upayogathI bhinna chhe. juo, ahIn ‘upayogamAn karma–nokarma nathI’ em kahyun eTale karma–nokarmanun judun
astitva to chhe–em sAbit thaI gayun. koI em kahe ke ‘amane to pratyakSha dekhAy chhe ke pApano bhAv karyo ne
paisA maLe chhe, mATe ame pUrvajanmane ke prArabdhane mAnatA nathI,’–to te mithyAdraShTi nAstik chhe. are bhAI!
vartamAn pApathI paisA nathI maLyA paN tArA pUrvanA prArabdhathI ja maLyA chhe. moTo nAstik hoy to paN purvanun
prarabdha kabUlavun paDe evun ek draShTAnt laIe: koI ek sheTh chhe, tadna nAstik chhe, pUrvanA puNya–pApane mAnato
nathI; have tene 60 varShanI ummare ekano ek dIkaro thayo; te putranun sharIr ghaNun sundar ane komaL chhe ne sheThane te
bahu vahAlo chhe. have sheThane tyAn putra thavAnI rAjAne khabar paDI ane rAjAe paN khushI thaIne te putranun moDhun
jovA mATe rAjadarabAramAn teDAvyo. nAstik sheTh potAnA putrane laIne rAjAsabhAmAn Avyo ne rAjAe putrane
joyo. putranun sundar ane komaL sharIr jotAn ja te rAjAnI buddhi pharI ane tene evun man thayun ke hun Anun sharIr
kApIne tenun bhakShaN karun. rAjAe potAno vichAr sheThane jaNAvyo. te sAmbhaLatAn ja sheTh kampI UThyo ane kahyun:
‘are mahArAj! em na karAy, e sArun kAm nathI!’ rAjAe kahyun: ‘paN sheTh! A pratyakSha dekhAy chhe ke mane
kShudhA lAgI chhe ne Anun sharIr kApIne khAIsh tyAn mArI kShudhA maTI jashe, ne mArun kShudhAnun dukh TaLashe, –to tene
sArun kAm kem na kahevAy?’ nAstik sheTh paN e vakhate kaheshe ke nA, nA, rAjan! em na hoy. pratyakSha dekhAy
chhe–em tame kaho chho paN e pratyakSha jovAmAn k kbhUl chhe. bhUkhanu dukh maTavAnun kAraN A hinsA na hoy, tenun
kAraN k kbIjun ja chhe.
kShudhA maTI te to pUrvanA tevA prArabdhanA udayane lIdhe tevI sAtA dekhAy chhe. vartamAn hinsAnA pApabhAvathI to
navun ashubh–prArabdha bAndhe chhe ne tenA phaLamAn narakanA mahA bhayankar dukhone te jIv bhogavashe. pApathI dukh maTe–
em bane ja nahi. bahAranA sanyogo pUrvanA prArabdha anusAr Ave chhe. A rIte pUrva prArabdha–karma chhe em tenun