
paṇ durlabh chhe, pūrve jyāre anantavār shravaṇamān āvī tyāre jīve yathārthapaṇe lakṣhagat karī nathī. antaramān pātra
thaīne ek vār paṇ jo ā vāt lakṣhagat kare to apūrva kalyāṇ thayā vinā rahe nahi. ekalā shāstranā
bhaṇatarathī ā vāt samajāy tevī nathī, satsamāgame shravaṇ–manan karīne antaramān ghaṇo parichay kare to ā
vāt lakṣhagat thāy tevī chhe. pūrve dharmanā nāme paṇ jīv rāganī–vikalpanī ruchimān ja aṭakī gayo chhe, antaramān
rāgathī pār––vikalpathī pār chaitanyasvabhāvane kadī lakṣhamān līdho nathī. are! anantakāḷe ā manuṣhya avatār
pāmyo temān ā vāt khyālamān laīne jo apūrva draṣhṭi pragaṭ na kare to ḍhoranā avatāramān ne manuṣhyanā
avatāramān kāī pher nathī.
chaitanyasvabhāvamān ja upādey buddhi varte chhe. ‘hun ek samayamān paripūrṇa gnātādraṣhṭā chhun, rāgano ek ansh paṇ mārā
svarūpamān nathī’ em potānā gnāyakasvabhāvano jyān vishvās āvyo tyān dharmīne puṇya–pāpamān hitabuddhi rahetī
nathī; dharmī jīv rāgādine potānā upayogamān ekapaṇe karato nathī, tethī dharmīne upayogamān krodhādi nathī. rāg
vartato hovā chhatān te rāgamān ekatābuddhi nathī, gnānasvabhāvamān ja ekatā chhe, upayogasvabhāvanī prīti āḍe
dharmī rāgane potāpaṇe dekhato ja nathī. juo, ā dharmīnun bhedagnān! āvun bhedagnān pragaṭ karavun te dharmī thavāno
upāy chhe.
nathī. karma te pūrve bandhāyelun prārabdha chhe ane tenā nimitte bāhya sanyog maḷyo te nokarma chhe; e karma temaj nokarma
banne, upayogathī bhinna chhe. juo, ahīn ‘upayogamān karma–nokarma nathī’ em kahyun eṭale karma–nokarmanun judun
astitva to chhe–em sābit thaī gayun. koī em kahe ke ‘amane to pratyakṣha dekhāy chhe ke pāpano bhāv karyo ne
paisā maḷe chhe, māṭe ame pūrvajanmane ke prārabdhane mānatā nathī,’–to te mithyādraṣhṭi nāstik chhe. are bhāī!
vartamān pāpathī paisā nathī maḷyā paṇ tārā pūrvanā prārabdhathī ja maḷyā chhe. moṭo nāstik hoy to paṇ purvanun
prarabdha kabūlavun paḍe evun ek draṣhṭānt laīe: koī ek sheṭh chhe, tadna nāstik chhe, pūrvanā puṇya–pāpane mānato
nathī; have tene 60 varṣhanī ummare ekano ek dīkaro thayo; te putranun sharīr ghaṇun sundar ane komaḷ chhe ne sheṭhane te
bahu vahālo chhe. have sheṭhane tyān putra thavānī rājāne khabar paḍī ane rājāe paṇ khushī thaīne te putranun moḍhun
jovā māṭe rājadarabāramān teḍāvyo. nāstik sheṭh potānā putrane laīne rājāsabhāmān āvyo ne rājāe putrane
joyo. putranun sundar ane komaḷ sharīr jotān ja te rājānī buddhi pharī ane tene evun man thayun ke hun ānun sharīr
kāpīne tenun bhakṣhaṇ karun. rājāe potāno vichār sheṭhane jaṇāvyo. te sāmbhaḷatān ja sheṭh kampī ūṭhyo ane kahyun:
‘are mahārāj! em na karāy, e sārun kām nathī!’ rājāe kahyun: ‘paṇ sheṭh! ā pratyakṣha dekhāy chhe ke mane
kṣhudhā lāgī chhe ne ānun sharīr kāpīne khāīsh tyān mārī kṣhudhā maṭī jashe, ne mārun kṣhudhānun duḥkh ṭaḷashe, –to tene
sārun kām kem na kahevāy?’ nāstik sheṭh paṇ e vakhate kaheshe ke nā, nā, rājan! em na hoy. pratyakṣha dekhāy
chhe–em tame kaho chho paṇ e pratyakṣha jovāmān kāīk bhūl chhe. bhūkhanu duḥkh maṭavānun kāraṇ ā hinsā na hoy, tenun
kāraṇ kāīk bījun ja chhe.
kṣhudhā maṭī te to pūrvanā tevā prārabdhanā udayane līdhe tevī sātā dekhāy chhe. vartamān hinsānā pāpabhāvathī to
navun ashubh–prārabdha bāndhe chhe ne tenā phaḷamān narakanā mahā bhayaṅkar duḥkhone te jīv bhogavashe. pāpathī duḥkh maṭe–
em bane ja nahi. bahāranā sanyogo pūrvanā prārabdha anusār āve chhe. ā rīte pūrva prārabdha–karma chhe em tenun