Atmadharma magazine - Ank 143a
(Year 12 - Vir Nirvana Samvat 2481, A.D. 1955).

< Previous Page  


Combined PDF/HTML Page 2 of 2

PDF/HTML Page 21 of 21
single page version

background image
ATMADHARMA Regd. No. B. 4787
૬૬લાભશંકર છગનલાલ રાજકોટવાળા,વડોદરા
૬૬મંજુલાબેન મયાશંકર દેસાઈ, મોરબી
૬૬લલિતાબેન જયંતિલાલ મહેતા, મોરબી
૬૬સરલાબેન મનહરલાલ ચુડગર, સુરેન્દ્રનગર
૬૬જેચંદ જેકાભાઈ, રાજકોટ
૬૬શાહ કાન્તિલાલ દેવસી, થાન
૬૬બેન નર્મદાબેન, રાજકોટ
૬૬હરીબેન કામદાર વઢવાણવાળા
હા. જગજીવન નાગરદાસ,
રાણપુર
૬૬શા. નીમચંદ મેઘજીભાઈ, મૂળી
૬૬હીરાલાલ રામજીભાઈ
(હ. કાન્તિલાલ રામજી)
ભાવનગર
૬૬ચંપાબેન તથા કંચનબેન ડાહ્યાલાલ, ભાવનગર
૬૬મોહનલાલ ચુનીલાલ, ઘોડનદી
૬૬જગજીવન નાગરદાસ ઝોબાલીયા, રાણપુર
૩પ૬જુદી જુદી ૧૨ વ્યક્તિઓ તરફથી
રૂા. ૬૬, નીચેની રકમો.
(પમુભાઈ આર. ગાંધી, ભાયાણી હરિલાલ
જીવરાજ, વાડીલાલ કચરાલાલ, પ્રફુલચંદ્ર પરમાણંદ,
ગટુલાલજી રાજમલ, શા. રાયચંદ ખીમજી, પન્નાલાલ
આર. શા. રળીયતબેન પાનાચંદ, નાની બેન હરગોવન,
રાયચંદ જીવરાજ, રવાણી માણેકચંદ ધનજી, ચંચળબેન
વણીવાળા).
૬૦૨૭૨ાા એકદંર રૂા. સાઈઠ હજાર, બસો બોંતેર, ને
આઠ આના (ભાદરવા વદ ચોથ સુધી)
સૂચના
‘આત્મધર્મ’ ના અધિક ભાદરવા માસના અંકને
‘ખાસ અંક’ ગણવાનો છે; તેને ‘૧૪૩’ મો નંબર
ભૂલથી અપાઈ ગયો છે. તેને બદલે આ અંકનો નંબર
૧૪૩ ગણવાનો છે. “કારણ શુદ્ધ પર્યાય” ની લેખમાળા
સ્થળ સંકોચને કારણે આ અંકે છાપી શકાઈ નથી.
વૈરાગ્ય સમાચાર
સોનગઢમાં ભાદરવા સુદ પુનમના દિવસે સમરતબેન ભવાન (માસીબા) ૬૩ વર્ષની ઉમરે સ્વર્ગવાસ
પામ્યા. આજથી લગભગ ત્રીસ વર્ષ પહેલાં (સં. ૧૯૮૩માં) તેઓ પૂ. ગુરુદેવના સત્સમાગમાં આવેલા, અને ત્યારથી
દરેક ચોમાસામાં તેમ જ અવારનવાર પૂ. ગુરુદેવના સત્સમાગમમાં આવીને વ્યાખ્યાન વગેરેનો લાભ લેતા હતા.
છેલ્લા ઘણા વર્ષોથી તેઓ સોનગઢમાં જ રહેતા, પૂ. બેનશ્રીબેનના નીકટ સહવાસમાં રહેવાનું ભાગ્ય પણ તેમને મળ્‌યું
હતું. તેઓ ભદ્રિક અને સંતોષી હતા. પૂ. ગુરુદેવ પ્રત્યે તેમને ઘણો ભક્તિભાવ હતો. તેમને કેન્સરનું દર્દ હતું, છેલ્લા
કેટલાક દિવસોથી તે દરદે ગંભીર સ્થિતિ પકડી હતી. સ્વર્ગવાસ અગાઉ પાંચ દિવસ પહેલાં પૂ. ગુરુદેવ દર્શન કરાવવા
પધારેલા, ત્યારે ગુરુદેવે કહ્યું હતું કેઃ ‘આત્મા જ્ઞાયક છે.....શાંતિમાં રહેવું.....’ ગુરુદેવના દર્શનથી તેઓ ઘણા
ઉલ્લાસિત થયા હતા અને કહ્યું હતું કે ‘હું સીમંધર ભગવાનની જાત્રા કરવા જાઉં છું....’ આ સિવાય સ્વર્ગવાસના
આગલા દિવસે પણ પૂ. ગુરુદેવ દર્શન દેવા પધાર્યા હતા.
સોનગઢમાં તેઓ ‘ગોગીદેવી–આશ્રમમાં’ રહેતા હતા; જેમ જેમ તેમના દર્દની ગંભીરતા વધતી ગઈ તેમ
તેમ આશ્રમવાસી બહેનો ખૂબ ચીવટપૂર્વક દિનરાત તેમની સંભાળ લેતા. પૂ. બેનશ્રીબેન આવીને વારંવાર તેમને
શ્રીદેવ–ગુરુની ભક્તિની વાત કરતાં, તેમ જ કહેતા કે આત્મા જાણનાર છે;–ત્યારે કોઈ કોઈવાર તેઓ ખૂબ જ
ઉલ્લાસ બતાવતા; – છેવટે પૂનમના રોજ દર્દના ગંભીર હુમલાથી તેમનો સ્વર્ગવાસ થયો. ઘણા વર્ષો સુધી પરમપૂજ્ય
ગુરુદેવના સત્સમાગમને લીધે, તેઓ દેવ–ગુરુની ભક્તિના સંસ્કાર તેમજ તત્ત્વ સમજવાની જિજ્ઞાસાનો ભાવ સાથે
લઈ ગયા છે. જીવન દરમિયાન પોતાની બધી મૂડી (જે લગભગ અગીયારસો હતીતે) શુભકાર્યોમાં વાપરવાની
વ્યવસ્થા તેઓ કરી ગયા છે; માસીબાની માંદગીના આ પ્રસંગે છેલ્લા છ–સાત દિવસ સુધી આશ્રમમાં ઘેરું વૈરાગ્યનું
વાતાવરણ છવાયેલું રહેતું. સ્વ. માસીબા ‘સીમંધર ભગવાનની યાત્રા’ ની પોતાની ભાવના પૂરી કરે અને પોતાનું
આત્મહિત સાધે–એમ ઇચ્છીએ.
અહો! આ અશરણ સંસારમાં જન્મની સાથે મરણ પણ જોડાયેલું જ છે. આત્માની સિદ્ધિ ન સધાય ત્યાં સુધી
જન્મ–મરણનું ચક્ર ચાલ્યા જ કરવાનું.....આવા અશરણ સંસારમાં સંતો–જ્ઞાનીઓનું જ શરણ છે....જે જીવન સંતોના
શરણમાં વીતે અને પૂ. ગુરુદેવે બતાવેલા ચૈતન્યશરણને લક્ષગત કરીને તેના દ્રઢ સંસ્કાર આત્મામાં પડી જાય....તે
જીવન ધન્ય છે...ને જીવનમાં એ જ કરવા જેવું છે. કેમકે–
મિથ્યાત્વ આદિક ભાવને ચિરકાળ ભાવ્યા છે જીવે,
સમ્યક્ત્વ આદિક ભાવ રે! ભાવ્યા નથી પૂર્વે જીવે.
મુદ્રકઃ– જમનાદાસ માણેકચંદ રવાણી અનેકાન્ત મુદ્રણાલયઃ વલ્લભવિદ્યાનગર (ગુજરાત)
પ્રકાશકઃ– શ્રી જૈન સ્વાધ્યાય મંદિર ટ્રસ્ટ વતી જમનાદાસ માણેકચંદ રવાણી, વલ્લભવિદ્યાનગર (ગુજરાત)