
bhAn vagar dayAdinA shubh bhAvo paN jIve pUrve anantavAr
karyAn chhe, te kAI jIvananun dhyey nathI.
chhoDI devI ane pote potAnA AtmasvarUpanI sAchI samajaN
kartavya shun chhe tenA bhAn vagar, rAgane ane jaDanI kriyAne potAnun kartavya mAnIne agnAnI sansAramAn rakhaDI rahyo
chhe. ghaNA loko pUchhe chhe ke ‘amAre shun karavun?’ Aje paN ek bhAI chiThThI lakhIne pUchhe chhe ke ‘AtmAne oLakhavA
IchchhanAr mAnavIe sansAramAn rahIne kevun jIvan jIvavun?’ ahIn pravachanamAn teno badho khUlAso AvI jAy chhe.
juo, AtmAne shun karavun? teno uttar e chhe ke bhAI! pratham to AtmA jaDamAn kAI ja karI shakato nathI. sharIr
jaD chhe, bhAShA jaD chhe, e jaDanI avasthAnun kArya AtmAnI IchchhAne AdhIn thatun nathI. have potAmAn shubh–
ashubh IchchhArUpI vikAr to jIv anAdithI karato ja Ave chhe, ne tene potAnun kartavya mAnIne sansAramAn rakhaDI
rahyo chhe, parantu temAn tenun hit nathI eTale te paN jIvanun kharun kartavya nathI. jaDathI bhinna ane vikArathI paN
adhik evA potAnA gnAnAnandasvabhAvanI samajaN karavI te mokShamArga chhe, te ja hitano upAy chhe, ne te ja
pratham karavA jevun kartavya chhe. manuShyapaNun pAmIne jene AtmAnI oLakhAN karavI hoy ne apUrva Atmahit karavun
hoy teNe satsamAgame AtmAnA vAstavik svarUpano nirNay karavo te ja pratham karavAnun chhe.