સંસારથી સંતપ્ત જીવોને શાંતિની ઝાંખી કરાવતું અજોડ આધ્યાત્મિક – માસિક
વર્ષ ૧૪ મ
ું
અંક ૯ મો
અષાડ
વી.
સં. ૨૪૮૩
૧૬૫
અહો, આવો મારો આત્મા!
રે જીવ!
તું બાહ્ય વિષયોમાં સુખ માનીને ત્યાં જ આસક્ત થાય છે, પરંતુ
“આત્મા” પણ એક વિષય છે, –એને તું કેમ ભૂલી જાય છે? જેને લક્ષમાં
લેતાં અતીન્દ્રિય–આનંદનું વેદન થાય–એવા પરમશાંત આનંદસ્વરૂપ સ્વ–
વિષયને છોડીને દુઃખદાતાર એવા પરવિષયોમાં જ તું કાં રાચી રહ્યો
છે!! રે ભાઈ!
હવે તારા સ્વ–વિષયની સામે જો... આવા મહાન્ વિષયને ભૂલી
ન જા...સારા...ઉત્તમ...અને સુખદાયી એવા સ્વવિષયને છોડીને અધુ્રવ,
અશરણ અને દુઃખદાયી એવા પર–વિષયને કોણ આદરે?
આ સ્વ–વિષયમાં એકાકાર થતાં જ તને એમ થશે કે–
‘અહો, આવો મારો આત્મા!’
અને પછી આ સ્વ–વિષયના અતીન્દ્રિય આનંદના સ્વાદ પાસે
જગતના બધા વિષયો તને અત્યંત તુચ્છ લાગશે.
(રાત્રિચર્ચા ઉપરથી)