
prasanna thaIne tene ek varadAn Apyun hatun, paN te vakhate varadAn na mAngatAn teNe mArI pAse te jamA
rAkhyun hatun. Aje, mArI sAthe tane paN dIkShA mATe taiyAr thayelo joIne tene khUb ja AghAt thAy chhe;
tethI tane dIkShA leto aTakAvavA Aje te potAnun varadAn mAnge chhe ke “mArA putra bharatane rAjyAsan
upar besADo” mArA vachan anusAr men te varadAnano svIkAr karyo chhe, mATe he putra! tun A
rAjagAdIno svIkAr karIne mahAsAmrAjyanun pAlan kar, jethI mArI vachanabhanganI apakIrti jagatamAn na
thAy. jo tun A vAtano svIkAr nahi kar to, ek to vachanabhangathI jagatamAn mArI apakIrti thashe ane
bIjun tArI mAtA paN tArA viyogathI atyant shokathI dukhI thaIne marI jashe.
pitAne shokasamudramAn na pADatAn temane sukhI kare. vaLI he bandhu! tArI ummar hajI tap karavAne yogya thaI
nathI, mATe pitAjInA vachananA pAlan khAtar tun A rAjya svIkAr, jethI ApaNA kuLanI nirmaL
kIrti jagatamAn chandrasamAn phelAy. tArA jevo guNavAn putra hovA chhatAn mAtAjI shokathI santapta thaIne
maraN pAme–e shun tArA mATe yogya chhe? ame hovA chhatAn A rAjyAsan upar besavun–temAn tane sankoch
thato hoy te svAbhAvik chhe. parantu bhAI, pitAjInI dIkShAbAd ame A rAjavaibhav chhoDIne deshAntaramAn
ke koI van–parvatamAn evA sthAnamAn raheshun ke koI amane na jANe, mATe tun nishchintapaNe A rAjyAsan
grahaN kar.
rAjasinhAsan uparathI UbhA thaIne kahe chhe–)
bharatakumArane rAjatilak karo..
kahe chhe–)
tamAro rAjA chhe. beTA bharat! AjathI A rAjyanun sukAn tArA hAthamAn chhe..prajAnun pAlan karo..ne tArun
kalyAN thAo–evA mArA AshIrvAd chhe. tun A rAjyAsanane shobhAvIne raghukuLanI rItine ujALaje..
ne jinashAsananI mahAprabhAvanA karIne shAsanane shobhAvaje. vItarAgI jinamArganI jhaLahaLatI jyotane
vadhu ne vadhu javalant karaje. bas, have hun nishchintapaNe A rAjapAT tyAgIne munidIkShA angIkAr karavA ne
AtmAnA paramapadane sAdhavA mATe vanamAn jAun chhun.