‘aho! hun ja dAtAr thaIne mArA AtmAne sadAy Anand ApyA ja karun, ne hun ja sampradAn thaIne sadAy Anand
kyAy paN AnandanI kalpanA svapney na rahI. pote ja dAtAr thaIne potAne Anand dIdho, ne pote ja lenAr thaIne
potAno Anand lIdho; tethI te Anand sadAy TakI ja raheshe, arthAt AtmA sadAy potAne Anand dIdhA ja karashe ne pote
te sadAy lIdhA ja karashe. mATe he jIv! jo tAre Anand joIto hoy to AnandanA dAtAr evA tArA AtmA pAse ja
jA. tyAnthI ja tane Anand maLashe, e sivAy jagatamAn bIje kyAyathI tane Anand nahi maLe.
guNanA bhedanA lakShe nirmaLatA thatI nathI. AtmA to ek sAthe anantaguNano pinD chhe, tenA ja lakShe badhA guNonI
nirmaL dashA thAy chhe; ek shaktine judI pADIne tenA lakShe vikAs karavA mAge to teno vikAs thato nathI, tyAn to mAtra
vikalpa thAy chhe. te vikalpamAn evI tAkAt nathI ke koI guNanI nirmaL dashA Ape. akhanD AtmasvabhAvamAn ja evI
tAkAt chhe ke anantaguNothI bharelI paramAtmadashAne Ape.
oLakhAN to karo...tenA pratye ullAs to karo! AvA chaitanyasvabhAvane jeNe lakShamAn lIdho tenun jIvan saphaL chhe.–
bAkI bIjAnun to shun kahevun?
pote ja potAne sukhano dAtAr chhe, ne pote ja pAtra thaIne lenAr chhe.
(2) ‘dAtAr chhe koI?’–hA anantashaktithI bharelo hun pote ja dAtAr chhun.
(3) ‘dAtAr dAnamAn shun deshe?’ mAro AtmA dAtAr thaIne gnAn–darshan–AnandarUp nirmaL paryAyonun dAn deshe.
(4) kaI vidhithI dAn deshe?–potAthI ja deshe, eTale ke pote potAnA svarUpamAn ekAgra rahIne svarUp–
ekAgra thaIne Ap ane sampradAn thaIne te dAn tun le. anant shaktithI paripUrNa chaitanya svabhAv jevo moTo dAtAr
maLyo, to have tenI sevA (shraddhA ane ekAgratA) karIne paramAtmadashAnAn dAn mAng, to tane tArI paramAtmadashAnAn dAn
maLI jAy. te paramAtmadashA laIne tenun sampradAn thavAno tAro svabhAv chhe.
eTale antarmukh thaIne potAnA svabhAvane te sAdhI shakato nathI. je AtmArthI chhe te to potapotAnA hitane mATe
ja samajavA mAnge chhe.
e ja karavA jevun chhe. enA sivAy bIjun to badhuy UkaraDA UthAmavA jevun thothe–thothA chhe.