
‘aho! hun ja dātār thaīne mārā ātmāne sadāy ānand āpyā ja karun, ne hun ja sampradān thaīne sadāy ānand
kyāy paṇ ānandanī kalpanā svapney na rahī. pote ja dātār thaīne potāne ānand dīdho, ne pote ja lenār thaīne
potāno ānand līdho; tethī te ānand sadāy ṭakī ja raheshe, arthāt ātmā sadāy potāne ānand dīdhā ja karashe ne pote
te sadāy līdhā ja karashe. māṭe he jīv! jo tāre ānand joīto hoy to ānandanā dātār evā tārā ātmā pāse ja
jā. tyānthī ja tane ānand maḷashe, e sivāy jagatamān bīje kyāyathī tane ānand nahi maḷe.
guṇanā bhedanā lakṣhe nirmaḷatā thatī nathī. ātmā to ek sāthe anantaguṇano piṇḍ chhe, tenā ja lakṣhe badhā guṇonī
nirmaḷ dashā thāy chhe; ek shaktine judī pāḍīne tenā lakṣhe vikās karavā māge to teno vikās thato nathī, tyān to mātra
vikalpa thāy chhe. te vikalpamān evī tākāt nathī ke koī guṇanī nirmaḷ dashā āpe. akhaṇḍ ātmasvabhāvamān ja evī
tākāt chhe ke anantaguṇothī bharelī paramātmadashāne āpe.
oḷakhāṇ to karo...tenā pratye ullās to karo! āvā chaitanyasvabhāvane jeṇe lakṣhamān līdho tenun jīvan saphaḷ chhe.–
bākī bījānun to shun kahevun?
pote ja potāne sukhano dātār chhe, ne pote ja pātra thaīne lenār chhe.
(2) ‘dātār chhe koī?’–hā anantashaktithī bharelo hun pote ja dātār chhun.
(3) ‘dātār dānamān shun deshe?’ māro ātmā dātār thaīne gnān–darshan–ānandarūp nirmaḷ paryāyonun dān deshe.
(4) kaī vidhithī dān deshe?–potāthī ja deshe, eṭale ke pote potānā svarūpamān ekāgra rahīne svarūp–
ekāgra thaīne āp ane sampradān thaīne te dān tun le. anant shaktithī paripūrṇa chaitanya svabhāv jevo moṭo dātār
maḷyo, to have tenī sevā (shraddhā ane ekāgratā) karīne paramātmadashānān dān māṅg, to tane tārī paramātmadashānān dān
maḷī jāy. te paramātmadashā laīne tenun sampradān thavāno tāro svabhāv chhe.
eṭale antarmukh thaīne potānā svabhāvane te sādhī shakato nathī. je ātmārthī chhe te to potapotānā hitane māṭe
ja samajavā māṅge chhe.
e ja karavā jevun chhe. enā sivāy bījun to badhuy ūkaraḍā ūthāmavā jevun thothe–thothā chhe.