: 20 : ātmadharma : 211
draṣhṭithī jovā māge chhe paṇ tenā vaḍe andaranī pūrṇa shakti dekhāy evī nathī. pīparanā kaṭakā karo to tīkhāsh
na dekhāy paṇ temān tīkhāsh pūrṇa shaktipaṇe bharī chhe em pratham vishvās karī ghasavānun chālu rākhe to dekhāy.
te pūrṇa tīkhāsharūp dharma kyāthī āvyo? pūrvanī paryāyamānthī nathī āvyo, patharāmānthī nathī āvyo paṇ
andaramān tenī shakti hatī te pragaṭ thāy chhe. tem ātmāmān siddhānt samajī levo.
nyāyathī kahevāy chhe, samajyā vinā mānī levānī vāt nathī. ‘nyāy’ shabdamān ‘nī’ dhātu chhe. ‘nī’
eṭale laī javun, dorī javun;–jevun vastunun svarūp chhe temān gnānane dorī javun tene nyāy kahe chhe.
gnānanī svatantra tākāt chhe em bhāsyā vinā jaḍanī svatantratā ane tākāt mānyāmān na āve. koī
kahe ke ek pīparanā dāṇāmān pūrṇa tīkhāshanī shakti nathī paṇ ghaṇā bhegā maḷe to thāy em paṇ nathī. darek
dāṇāmān tīkhāsh svatantra ane pūrṇa chhe. tem darek ātmā dehathī judo ane potānā svarūpamān paripūrṇa chhe,
vartamān dashāmān sansārīpaṇāno bhed gauṇ karīne jotān darek ātmā paramātmā samān shuddha chhe.
moranun iṇḍun nānun chhatān temān je kas chhe temān shaktirūpe pūrṇa kaḷākār mor chhe, tenun enlārja te pūrṇa mor
chhe. iṇḍāne hāthamān laī khakhaḍāve, īndriy gnānathī jovā māge to mor na dekhāy tethī shun temān nathī?
vartamānamān ja temān pūrṇa shakti chhe, te vadhīne mor thāy chhe. tem bhagavān ātmā sharīr, vāṇī, man ane
jaḍakarmathī judo chhe, puṇya–pāp vikār chhe, te ātmānā hit māṭe bekār (vyartha) chhe, vastu svabhāv samajyā
vinā agnānīnān mānelān vrat–sāmāyik ādi badhān mīṇḍā chhe.
ā jīv ghaṇān shāstro bhaṇyo chhe, ā jīv vrat–tap–tyāg ghaṇā kāḷathī kare chhe. māṭe dharmī chhe, em
koī kahe to em nathī. loko paisāvāḷāne sukhī māne chhe jo kharekhar em hoy to pāñch hajāre thoḍo sukhī
ane pachās hajāre vadhu sukhī em hovun joīe, paṇ em nathī; ghare lākh–karoḍ rūpiyā hoy paṇ sharīramān
rog āve athavā strī–putrādi māne nahi to duḥkhī thāy chhe. rūpiyā te vakhate kem sukh āpatā nathī?
bahārathī sukh jonārane kyāy sukh nathī. koī paravastu sukh–duḥkh dātā nathī paṇ agnānīno mithyā
abhiprāy ja duḥkhadātā chhe. em jāṇe to sukhano sācho upāy kare.
khādīlā (–khoṭavāḷā) be prakāranā hoy chhe.
1–bahāramān lakhapatinī ābarū hoy paṇ andaramān karajadār hoy te khādīlo chhe.
2–pāñch lākhavāḷo pachīs lākhavāḷāne joīne potāne khoṭavāḷo māne chhe.
agnānī jīv puṇyabandhanathī ane sanyogathī sukhane īchchhe chhe paṇ bhagavān ātmā puṇya–pāp–
vikārathī ane sanyogathī pele pār chhe. andaranī ānand sampadāthī je potāne sukhī na māne paṇ puṇyanā
sanyog hoy to ṭhīk paḍe. em mānanārā pūrepūrā khādīlā chhe.
bhagavān ātmā antaramān potānī anant gnānānand ādi shaktionī prabhutāthī pūrṇa chhe, tenā upar
draṣhṭi kare (teno ja ādar–āshray kare ane puṇya–pāpano ādar–āshray na kare) to vikār mārun kārya ne hun
teno kartā–evī anādinī mithyādraṣhṭi chhūṭī jāy chhe te jīv svatantratānī shraddhā ane ātmashāntinī sugandhamān
āvyo, tene apūrva dharmanī sharūāt thaī em kahevāmān āve chhe.
koīno prashna hato ke ā deh maḷyo te pahelān pūrva bhavamān hun hato ke kem te yād āvatun nathī, to tyān
sudhī ātmā trikāḷ chhe em kem mānavun? teno uttar chha māsanun sharīr hatun tyāre shun hatun te atyāre yād