: 4 : ātmadharma: 229
manuṣhya janma ati durlabh chhe. mithyātva kaṣhāyamay jīvatar niḥsār chhe,
evī dashāmān jīvoe ātmārthi thaī āḷas–pramād chhoḍī potānān hitane jāṇavun
joīe, te hit mokṣha ja chhe.
– gnānārṇav, gā. 46
je dhīr ane vichārashīl chhe, atīndriy sukh (mokṣhasukh) (potānā
ātmāthī ja utpanna sukhane sāchun sukh kahe chhe) ne oḷakhīne tene ja prāpta karavā
chāhe chhe, teoe mithyātva ane paramān sāvadhānī (–svamān asāvadhānī) rūp
pramād chhoḍī ā mokṣhasukhamān ja satat param ādar karavo joīe.
–gnānā0 gā. 47
नहि काल कला एकापि विवेक विकलाशयैः।
अहो प्रज्ञाधनैर्नेया नृजन्मन्यति दुर्लभे।।
aho bhavyajīvo! ā manuṣhyajanma mahā durlabh chhe. vāramvār āvo
avasar maḷavo durladh chhe, tethī buddhimānoe bhedavignānamān sāvadhān rahevun
joīe. vivek vichārashūnya thaī kāḷanī ek kalāne paṇ vyartha na javā de.
– gnānā0 gā. 48
mithyātva puṇya, pāp, rāgadveṣh agnānamay sansārane mahān gahanavananī
upamā chhe. kemake sadāy duḥkharūpī agninī javāḷāthī ekamek chhe, evā sansāramān
īndriyādhīn sukh chhe te viras chhe. bādhā sahit chhe, duḥkhanun kāraṇ chhe tathā duḥkhathī
maḷelun ja chhe. ane je kām ane artha (dhanādi) chhe te anitya chhe tethī tenā
āshraye jīvan chhe te vijaḷīnā jabakārā samān chañchaḷ chhe. ām tenī
viṣhamatāno kharekhar vichār karavāvāḷā, je potānā svārthamān–samyagdarshan gnān
chāritramān sāvadhān chhe te sukr̥utichhe–satpuruṣh chhe, teo kevī rīte mohane pāme?
kadāpi nahīn.
– gnānā0 gā. 49
behad sāmarthyavān “gna” svabhāv
svabhāvane had shī? ātmāno gnān–svabhāv, shānti–dhairya, vīrya (baḷ),
sukhādi svabhāv behad ja chhe, evo hun chhun, enī asaṅg draṣhṭipūrvak–pūṇ gnān
svabhāvī ātmāne sādhanār ātmārthīne dhairya–puruṣhārthamān paṇ behadatā hoy chhe.
ene em na thaī jāy ke ātmāne sādhavā māṭe men ghaṇun karyun, ghaṇun sahan karyun, have
hun thākī gayo, tene to em ja hoy ke kaṣhāy had bāndhyā vagar, aṭakyā vagar
māre to ātmāne sādhavo ja chhe. thāk lāgavāno nathī paṇ nitya apratihatabhāve
utsāh vadhārato ja javāno chhun.