બહાર કાઢવા માટે આ દાન અધિકાર વર્ણવ્યો છે. પણ તે કોને રુચશે? જેને
આત્માની દરકાર હશે તેવા કોમળ હૃદયવાળા ભવ્યજીવોને તો આ સાંભળતા
ઉલ્લાસ આવશે–પણ જેઓ લક્ષ્મી વગેરેના તીવ્ર લોલૂપી હશે તેવા જીવોને આ
ઉપદેશ નહિ રુચે. ભ્રમર ગૂંજારવ કરતો જ્યારે ફૂલ પર બેસે ત્યારે, જે કમળનું ફૂલ
હોય તે ફડાક ખીલી ઊઠે, પણ જે પથ્થરનું ફૂલ હોય તે ખીલે નહિ. તેમ આ
અધ્યાત્મરસના ગૂંજારવથી ભરેલા દાનઅધિકાર સાંભળતાં જે કમળ જેવા કૂણાં
હૃદયવાળા ભવ્યાત્મા હશે તેનું હૃદયકમળ તો હર્ષથી ખીલી ઊઠશે, પણ જે પથ્થર
જેવા કઠણ કાળજાવાળા હશે તેને આ તત્ત્વથી ભરેલા દાનના ઉપદેશની કાંઇ અસર
નહિ થાય, એવી જ રીતે, ‘દરેક આત્મા પરિપૂર્ણ છે, વિકારરહિત સ્વભાવે છે,
પોતાના સ્વાધીન સ્વભાવના અવલંબનથી દરેક જીવ પરમાત્મા થઇ શકે છે.’ આમ
પોતાના સ્વભાવનું માહાત્મ્ય સંતોના શ્રીમુખેથી સાંભળીને ભવ્યજીવોનું અંતર તો
નાચી ઊઠે છે, ને તેનું ચૈતન્યકમળ ખીલી જાય છે.