
svabhAvanI pratIt karavI te ja paramAtmA thavAno upAy chhe. jene avatAr joito
na hoy, jene bhavanAn dukhano bhay lAgyo hoy ne AtmAnI pUrNAnand
paramAtmAdashA pragaT karavAnI dhagash hoy te sarvagnano nirNay karIne yukti,
Agam, anubhavapramANathI potAnA AtmAnA sarvagna svabhAvano nirNay karo,
tenI pratIt karo ne temAn antarmukh thaine pariNatinI ekAgratA karo–A sarvagna
thavAno upAy chhe. juo! alpagnatA chhe, rAg chhe, nimitta chhe paN tenA Ashraye
sarvagnatA thatI nathI. sarvagnatA to potAnA dhruv svabhAvamAnthI ja pragaTe chhe.
tenAthI viparIt kahenArA paN chhe. mATe parIkShA karIne sarvagnane, sarvagnatAne
sAdhanArA santone, tathA temaNe kahelA sarvagnatAnA upAyane jANavA joie.
TakAnI traN tolaDI levA jAy to ya tyAn TakorA mArIne parIkShA kare chhe, jo tene
sarvagna thavun hoy–pUrNAnand pragaT karavo hoy teNe gnAnamAn parIkShA karIne sarvagnane
nakkI karavA joie ane tenA jevo potAnA AtmAno sarvagnasvabhAv chhe tene
parakhavo joie.
muktino mArga khUlyA vinA rahe nahi, tene koi jAtano sandeh rahe nahi. svabhAv
shun? paryAy shun? vikAr shun? nimitta shun?–te badhAnI oLakhAN karIne svabhAv
taraph vaLe to muktimArga pragaTe. A sivAy bIjA koi upAye muktimArga pragaTe
nahi ne sandeh TaLe nahi.