shrī kānajīsvāmī–hīrakajayantī–abhinandan–aṅk
ḥ pa0ḥ vaishākh sud 2
‘sarvagna chhe’ tene koi bādhak pramāṇ nathī. ātmāno svabhāv ja gnān
chhe. temān sharīrādi to kyāy rahyān, ne rāgādi paṇ tenā svabhāvamān nathī.
ātmāmān gnānādi anantaguṇo trikāḷ dhruv chhe, temān kṣhaṇe kṣhaṇe palaṭo thāy chhe
te palaṭo svabhāvanā āshraye thatān gnān–ānand vagere khīle chhe, paṇ koi
nimitta vagerenā āshraye gnānādi khīlatān nathī. paryāyamān rāgādi ane
alpagnatā chhe. te to uparano kṣhaṇik bhāg chhe ne dhruv svabhāv pūrṇa trikāḷ chhe.
ātmā chaitanya hīro chhe, tenī paryāyanā ek pāsāmān jarāk ḍāgh chhe, paṇ
gnān–darshan–ānandano kand ākho chaitanya hīro ḍāghavāḷo nathī. em paryāyane
gauṇ karīne dhruv ānandakand chidānand svabhāvane pratītamān laine temān ekāgratā
karatān ātmāmānthī rāgādi nīkaḷīne pūrṇa gnān–ānand pragaṭe chhe. sarvagnatā thāy
tyān pūrṇa ānand hoy ja.
pahelān sādhak dashāmān adhūro ānand hato; agnānīe paramān sukh ane ānand
mānyo hato, tene badale hun to parathī bhinna chidānand svabhāv chhun–em antaradraṣhṭino
viṣhay karatān svabhāvamānthī ānand pragaṭayo ne pūrṇānandanī pratīt thai gai. jūo, ā
sarvagnanī pratīt!
hun mārā ātmāmān pūrṇagnān ane ānand pragaṭ karavā māgun chhun to mārā pahelān
pūrṇagnān–ānand pragaṭ karanārā jīvo thai gayā chhe, te kevā chhe? kyān chhe? keṭalā chhe?
em nakkī karavun joie.
anādikāḷathī krame krame sarvagno thatā ja āve chhe, siddhalokamān evā anant siddho
sarvagnapaṇe birāje chhe, mahāvidehamān sīmandharādi tīrthaṅkaro ane lākho kevaḷī bhagavanto
atyāre dehasahit sarvagnapaṇe birāje chhe.
ā rīte anādikāḷ, siddhalok, mahāvideh kṣhetra e badhun kabūlyā vinā
sarvagnane mānī shake nahi. je sarvagna thayā te badhāy potānā ātmāmānthī ja thayā
chhe–em nakkī karīne pote potānā ātmānā sarvagna svabhāvanī pratīti karavī te
pratham dharma chhe.
kevaḷī sarvagna kevā hoy? kyān hoy? te sarvagnatā kyāthī pragaṭe? te sarvagnatānā
sādhak santonī dashā kevī hoy? ne sarvagnanān kahelān shāstro kevān hoy? ā badhun nakkī
karyā vinā dharma thāy nahi.