
sansār bandhan chhrūṭīne mokṣhanā param ānandanī prāpti thāy–evī chaitanyasvabhāvanī vāt
gnānī pāsethī sāmbhaḷatān kyā ātmārthī jīvane antaramān honsh ne ullās na āve? ane
jene antaramān sat samajavāno ullās chhe tene alpa kāḷamān mukti thayā vinā rahe nahīn.
pahelānn to jīvane sansārabhramaṇamān manuṣhyabhav ane satnun shravaṇ ja maḷavun bahu moṅghun chhe.
ane kavachit satnun shravaṇ maḷyun tyāre paṇ jīve antaramān vichār karīne, satno ullās
lāvīne, antaramān besāryun nahi, tethī ja sansāramān rakhaḍayo. bhāī, ā tane nathī
shobhatun! āvā moṅghā avasare paṇ tun ātmasvabhāvane nahi samaj to kyāre samajīsh?
ane ne samajyā vagar tārā bhavabhramaṇano chheḍo kyāthī āvashe? māṭe andar ullās
lāvīne satsamāgame sāchī samajaṇ karī le.
pūchhato hato ke ‘mahārāj! ātmā avatāramān rajhaḍe chhe, te rajhaḍavāno ant āve ne
mukti thāy evun kanīk batāvo! ’ āvo jignāsāno prashna paṇ koīkane ja ūṭhe chhe.
āvā moṅghān ṭāṇān pharī pharīne maḷatān nathī, māṭe jignāsu thaī, antaramān meḷavaṇī karīne
sāchun ātmasvarūp shun chhe te samajavun joīe; kem ke je shuddha ātmāne oḷakhe chhe te ja
shuddhātmānī prāpti kare chhe.
hāravāno athavā nirāsh thavāno kāī hetun nathī.