bhAI, A bhavadukh tane vahAlA na lAgatA hoy ne
svabhAvasukhano anubhav tun chAhato ho, to tArA
dhyeyanI dishA palaTI nAnkh; jagatathI udAs thaI
antaramAn chaitanyane dhyAvatAn tane paramAnand pragaTashe ne
bhavanI velaDI kShaNamAn tUTI jashe, param ArAdhya evo
chaitanyadev tArA antaramAn ja birAjI rahyo chhe.
he jIv! A sansAranI chAre gatinA bhavathI, tanathI ne bhogathI udAs thaIne antaramAn
tArA shuddhAtmAne tun dhyAv; ene dhyAvatAn A sansAr dukhanI velaDI ek kShaNamAn tUTI
तासु गुरुक्की वेल्लडी संसारिणी तुट्टेई।। ३२।।
bhagavAnanI dIkShAnA varNanamAn ‘bhav–tan–bhogathI virakta’ e vAt Ave chhe. bahAranA
bhogAdimAn jenun chitta udAsIn na hoy te potAnA AtmAmAn chittane kyAthi joDe?
bhAI, tane A bhavadukh vahAlA na lAgatA hoy (‘nhoy vahAlun antar bhavadukh...’) ,
dhyeyanI dishA palaTI nAnkh. bhavathI pAr evo AnandasvarUp, tanathI rahit evo arUpI
ane bAhya bhogothI pAr evA atIndriy AnandathI bharapUr, AvA tArA AtmAnI
prIti–ruchi–mahimA pragaT kar ne enAthI viruddha je bhav–tan–bhog tenAthI tArA manane
virakta kar. bahArathI man virakta kem thAy? –ke antaramAn upayogane joDe to; ane
antaramAn upayog