ATMADHARMA Regd. No. 182
स्वरूपने साधवानो उत्साह
चैतन्यनी वात सांभळतां आत्मार्थीने
अंदरथी रोम–रोम उल्लसी जाय.... असंख्यप्रदेश
चमकी ऊठे के वाह! मारा आत्मानी आ अपूर्व
वात मने सांभळवा मळी, कदी नहोतुं सांभळ्युं
एवुं मारुं स्वरूप आज मारा सांभळवामां आव्युं;
रागथी जुदुं ज स्वरूप छे. आम अंर्तस्वभावनो
उत्साह लावीने अने बर्हिभावोनो उत्साह
छोडीने जेणे स्वभावनुं श्रवण कर्युं तेनो बेडो पार!
एना भावमां आंतरो पडी गयो; स्वभाव अने
परभाव वच्चे जराक तिराड पडी गई, ते हवे
बंनेने जुदा अनुभव्ये छूटको.
आवी अध्यात्मनी वात संभळावनारा
संत–गुरु पण महा भाग्यथी मळे छे. ए सांभळतां
प्रसन्नचित्तथी–एटले के एना सिवाय बीजा
बधायनी प्रीति छोडीने ‘मारे तो आवुं निजस्वरूप
समजवुं छे, आनो ज अनुभव करवो छे’ एवी
ऊंडी उत्कंठा जगाडीने, उपयोगने जराक ते तरफ
थंभावीने, जे जीवे सांभळ्युं ते जीव स्वरूपने
साधवाना उत्साहमां आगळ वधीने जरूर
स्वानुभव करशे.
धन्य छे ते अध्यात्मरसिक जीवने.