“tamane Avun anek bhavanun gnAn AvI pavitratA, te lokamAn jarAk prasiddha
thAy....to.....” tyAn to sahaj bhAve te dharmAtmA bolyA– “jagatamAn bahAr
paDIne shun kAm chhe!” AhA! juo, vairAgya! are, amArAn sukh to amArI
pAse chhe ne amArA upAyathI ja te maLe chhe. bahAramAn sukh nathI ne bahAranA
upAyathI paN sukh nathI. antaramAn amArA sukhano upAy vartI rahyo chhe, tyAn
jagatane dekhADavAnun shu kAm chhe! potAnun kAm potAmAn thaI ja rahyun chhe. juo, to
kharA! keTalI nispRuhatA! potAne potAmAn samAvAnI bhAvanA chhe.
jANIne tenA prayatnamAn pravarte chhe, ne tene mokShamandiranun udghATan thAy chhe, tenA
AtmAmAn shuddhaAtmArUp samayasAranI sthApanA thAy chhe. juo, Aje
svAdhyAyamandiranun udghATan ne samayasAranI pratiShThAno divas chhe. temAn ahIn
dharmAtmA mokShamArganA mandiranun udghATan karIne, AtmAmAn shuddha samayasAranI
sthApanA kare chhe–tenI A vAt chhe.
dharmAtmA–guru to gatimAn dharmAstikAyavat nimittamAtra chhe. je svayam agnAnI chhe
tene bIjAvaDe gnAnI karI shakAto nathI. te svayam jAgIne mokShamArgamAn gaman kare
to dharmAtmA dharmAstikAyanI mAphak tene udAsIn nimitta chhe. paN je jIv svayam
pote mokShamArgamAn gaman karato nathI tene kAI parANe guru gnAn karAvI shakatA
nathI,–jem sthir rahelA padArthane dharmAstikAy kAI parANe gati karAvatun
nathI tem.
udyam vaDe mokShasukh sAdhavA nIkaLyo tene guruno IShTa upadesh nimitta chhe. tevA
guru–dharmAtmAo pratye tene bhakti bahumAn–vinay vagere bhAvo hoy chhe. paN
kAryanI utpatti to potAnA upAdAnanA svAbhAvik guNavaDai potAnA prayatnathI
ja thaI chhe; yogyatA vagaranA jIvane lAkh guruono upadesh vaDe paN gnAnanI
utpatti karAvI shakAtI nathI. yogyatAvALo jIv svat; preraNAthI jyAre
gnAnAdimAn pravarte chhe tyAre guruno upadesh to mAtra nimitta (dharmAstikAyavat) chhe.