: पर : आत्मधर्म : प्र. श्रावण : २४९२
थई जाय, ने बालविभागमां तेनो उत्साह मंद पडी जाय. एटले, “बालविभागमां भाग
लेनारा बधा बाळको पास” एम १०० रीझल्टनुं धोरण राखेल छे. आपणे तो बाळको
उत्साहपूर्वक धर्ममां रस ल्ये ते खास जोवानुं छे.
(बीजा प्रश्नमां तमे आत्मप्राप्तिनो उपाय पूछयो छे, ते संबंधी प्रश्नोत्तर आ
विभागमां अगाउ बेत्रण वार चर्चाई गया छे; ते शोधीने वांचशो, आ अंकमां पण सभ्य
नं. ३८प तथा १२ ना जवाबो छे, ते पण वांचशो.)
बडी सादडी थी सुजानमलजी मोदी तरफथी विस्तृत पत्र छे. तेओ बाळकोने
धार्मिकशिक्षण आपवाना खास हिमायती छे ने पोते ज पाठशाळा भणावे छे. एकवार
पाठशाळामां बालविभागना सभ्य नं. ४९९ ए पूछयुं के में हिंदी–गुजराती बंने
जैनबाळपोथी कंठस्थ करी छे, तो हवे ए बतावो के अमने जीवनमां कई रीते लाभ थाय?
तेना उत्तरमां मोदीजीए बाळपोथीनुं पहेलुं वाक््य “हुं जीव छुं” ए चार अक्षर उपर जे
विवेचन करीने बाळकोने समजाव्युं ते तेमणे चार फूलस्केप कागळ भरीने लखी मोकल्युं छे.
आ रीते तेओ बाळकोने खूब उत्साहथी शिक्षण आपी रह्या छे. ते अनुकरणीय छे. गामेगाम
बाळको माटेनी पाठशाळा नियमित चालवी जोईए. बाळकोमां धार्मिक संस्कारना मूळ रोपवा
माटे ते खास जरूरी छे. बालविभागना बधा ज सभ्योने जैन बाळपोथीनो अभ्यास
करवानी मोदीजी खास भलामण करे छे.
• बाळको, तमारा गाममां पाठशाळा न चालती होय तो बधा भेगा थईने
वडीलो पासे विनति करो के अमने धार्मिक शिक्षण आपवानी व्यवस्था करी
आपोजी. अने पाठशाळा चाले तेमां तमे नियमित भाग लेजो.
कोलेजीअन–सभ्यनो पत्र
मुंबईथी अमारा कोलेजियन सभ्य भरतकुमार हिंमतलाल (नं. प८१) लखे छे के: –
कोलेजनुं पांचमुं वर्ष पूरुं करीने छठ्ठा वर्षमां प्रवेश करीशुं–छतां बाळविभागमां तो बाळक ज
छीए. बाळविभाग द्वारा बाळकोमां पडता धार्मिक संस्कारोने लक्षमां राखी आत्मधर्मनी
उत्तरोत्तर वधती जती प्रगतिथी खुब हर्ष थाय छे. छेल्ला घणा दिवसोथी अमे भाई–बहेनो
दररोज प्रश्नोत्तरमाळानुं वांचन करीने छीए अने अमारा बापुजी अमने समजावे छे. आम
अमे मोटा होवा छतां धर्मनुं प्रारंभिक ज्ञान मेळववामां जराय शरम आवती नथी. अमने
दररोज आत्मानी नवी नवी वातो जाणवा मळे छे. दरेक बाळकोए पण पोताना घरमां रात्रे
के सवारे छेवटे एकाद कलाकनो समय काढीने धार्मिक साहित्यनो अभ्यास करवो जोईए.
अत्यारे नानपणथी आपणे जैनधर्मनी मूळभूत बाबतोनो पूरो अभ्यास करीशुं तो
भविष्यमां ते खुब उपयोगी थशे ने तेमांथी मधूरा फळ पाकशे.’