
pitājīne praṇām karyā. tyāre bhagavāne temane godamān besāḍīne mastak par hāth pheravyo,
mastak suṅghyun ne pachhī hasatānhasatān kahyun–beṭī, āvo! tame em dhāratā hasho ke āje
pahelān ja chālyā gayā chhe. em kṣhaṇabhar bhagavāne te putrīo sāthe krīḍā karī tathā
temanā shīl ane vinayanī prashansā karī. pachhī kahyun ke–tamārun bannenun āvun sundar sharīr
ane anupam shīl, tene jo vidyāvaḍe vibhūṣhit karavāmān āve to tamāro janma saphaḷ
thaī jāy. ā lokamān vidyāvān manuṣhya paṇḍitovaḍe sanmān pāme chhe; vidyā ja sācho
bhāī ane vidyā ja sācho mitra chhe, vidyā ja sāthe rahenārūn dhan chhe; sāchī vidyāvaḍe sarva
manorath siddha thāy chhe. māṭe he putrīo! tame vidyāne grahaṇ karo.
tathā sundarīe dhāraṇ karī. pitā ja jenā guru chhe evī te banne putrīo vidyāvaḍe
sarasvatī samān shobhavā lāgī. bhagavāne bharat–bāhubalī vagere sarve putrone paṇ
chitrakaḷā, nāṭyakaḷā vagere anek prakāranī vidyāo bhaṇāvī ane sāthesāthe
ātmagnānarūp adhyātmavidyānā paṇ uttam sanskāro āpyā.