rAgapariNaman chhe te kAI ‘gnAnI’ nathI, tenA vaDe ‘gnAnI’ oLakhAtA nathI; rAg
vagaranI nirmaL pariNatimAn pariNamato AtmA te ja ‘gnAnI’ chhe, te pariNativaDe ja
‘gnAnI’ oLakhAy chhe. A prakAranI gnAnInI sAchI oLakhAN jIvane durlabh chhe.
gnAnInI darshanashuddhimAn AtmAnA Anandano ja Adar chhe, eTale tene Anandanun vedan ja
mukhya chhe; sanyogano Adar nathI, rAgano Adar nathI eTale draShTimAn tenA vedanano
abhAv chhe.
बाहर नारकीकृत दुःख भोगै अन्तर सुखरस गटागटी।
रमत अनेक सुरनि संग पै तिस परिणतितैं नित हटाहटी।
ज्ञान–विराग शक्तितैं विधिफल भोगत पै विधि घटाघटी।
सदननिवासी तदपि उदासी तातें आस्रव छटाछटी।
Anandane ja tanmayapaNe vede chhe. pratikUL sanyogano ke dukhano temAn abhAv chhe. e
sanyog vakhate paN antaramAn to te atIndriy sukharasane gaTagaTAve chhe. Avo
sukhasvabhAv darek AtmAmAn chhe. gnAnapariNati sAthe te sukh bhegun ja pariName chhe.
navo Anand pariName chhe. te Anand pariNamIne AtmAnA sarvaguNomAn vyApe chhe,
eTale sukhanI anubhUtimAn anantaguNano ras vedAy chhe. jem ‘sarva guNAnsh te
samyaktva’ kahyun chhe tem AmAn paN samajavun. anantaguNamAn vyApak sukh
anantaguNanA rasathI bharelun anantun chhe.