નિર્ણય કરે છે, પછી તે નિર્ણયના બળે અનુભવ થાય છે.
અપેક્ષા વગર જ્ઞાનમાં સીધો આત્માને પકડવા માંગે છે, એટલે કે
આત્માને સ્વસંવેદન–પ્રત્યક્ષ કરવા માંગે છે; તે માટે નિર્ણય કર્યો છે
કે મારો સ્વભાવ જ સ્વસંવેદન–પ્રત્યક્ષ થવાનો છે, તેમાં વચ્ચે
રાગનો પડદો રહી શકે નહીં. આત્માને પ્રત્યક્ષ કરવાની રાગમાં
માટે રાગની ઓથ લેવી પડે એમ નથી. આટલા નિર્ણય સુધી
આવ્યા પછી હવે સાક્ષાત્ અનુભવ માટે શિષ્યોનો ઉદ્યમ છે. તેનું
સરસ વર્ણન આચાર્યદેવે સમયસારમાં કર્યું છે.
સ્વદ્રવ્યની ચિન્તામાં પોતાનું ચિત્ત જોડ્યું છે–એવા જિજ્ઞાસુ શિષ્યની
વાત છે. તેને બહારની બધી ચિન્તા છૂટીને અંતરમાં એક જ ચિન્તા
છે કે મને મારા આત્માનો પ્રત્યક્ષ અનુભવ કઈ રીતે થાય?