છે.....અને તેના જ વિચારવમળમાંથી બહાર નીકળી
શકતો નથી, એના પરિણામે તે આત્મપ્રયત્નમાં
આગળ વધી શકતો નથી. આત્માર્થીએ એવા પ્રસંગમાં
ન અટકતાં ઉદ્યમપૂર્વક પોતાના આત્મકાર્યને સાધવું–
એવું સંતોનું સંબોધન છે. કેમકે ઉલ્લાસિત વીર્યવાન
જીવ આત્માને સાધી શકે છે.
પ્રતિકૂળ પ્રસંગો તો બન્યા જ કરવાના, તીર્થંકરો અને ચક્રવર્તીઓને પણ એવા પ્રસંગો
ક્યાં નથી આવ્યા? માન ને અપમાન, નિંદા ને પ્રશંસા, સુખ અને દુઃખ, સંયોગ અને
વિયોગ, રોગ અને નિરોગ,–એવા અનેક પરિવર્તનશીલ પ્રસંગો તો જગતમાં બન્યા જ
કરવાના–પણ તારા જેવો આત્માર્થી જો આવા નાના નાના પ્રસંગોમાં જ આત્માને રોકી
દેશે તો આત્માર્થના મહાન કાર્યને તું ક્યારે સાધી શકશે?
આત્માર્થની સિદ્ધિ જે રીતે થાય તે રીતે જ તું પ્રવર્ત! ને આત્માર્થની સિદ્ધિમાં બાધક
થાય એવા પરિણામોને અત્યંતપણે છોડ, ઉગ્ર પ્રયત્ન વડે છોડ!