thatA hoy to te paN dukharUp chhe. sankalpa–vikalpa sarvathA chhUTayA pahelAn paN A vAtano
nirNay karavo joIe. aho! mane shAnti ane Anand to mArA AtmAnA anubhavamAn ja
chhe, sankalpa–vikalpa UThe temAn mArI shAnti nathI. sAdhakadashAmAn vrat–tapanA vikalpa to
nirNay nathI karato ane te vikalpathI lAbh mAne chhe te to agnAnI chhe; IShTapad shun chhe tenI
paN tene khabar nathI, teNe to rAgane ja IShTa mAnyo chhe. gnAnI to potAnA chaitanyapadane
ja IShTa samaje chhe, ne avrat temaj vrat banne chhoDIne chidAnandasvarUpamAn lInatAthI te param
IShTapadane pAme chhe. jyAnsudhI sankalpa–vikalpanI jALamAn gUnchavAyA kare tyAnsudhI
paramasukhamay IShTapadanI prApti jIvane thatI nathI; jyAre antaranA sankalpa–vikalpanI
samasta jAL chhoDIne pote potAnA chaitanyachamatkArarUp vignAnaghan AtmAmAn lIn thAy
chhe. tyAre ja anantasukhamay paramapadanI prApti thAy chhe.
परात्मज्ञानसंपन्नः स्वयमेव परो भवेत्।।८६।।
A rIte gnAnabhAvanAmAn lInatA vaDe te jIv parAtmagnAn–sampanna–utkRuShTaAtmagnAnasampanna
eTale ke kevaLagnAnasampanna paramAtmA thAy chhe.
ja samAdhi thAy chhe. juo, kevaLI bhagavAnane paripUrNa anantasukharUp samAdhi ja chhe.
munidashAmAn je vratAdino vikalpa UThe chhe teTalI paN asamAdhi chhe, samakitIne je
avratono vikalpa UThe temAn visheSh asamAdhi chhe; ane mithyAdraShTine to ghor asamAdhi
chhe. jeTalI asamAdhi chhe teTalun dukh chhe. kevaLI bhagavantone paripUrNa anantasukh chhe;
tyArapachhI bAramA vagere guNasthAne tenAthI ochhun sukh chhe. munione jeTalo sanjvalan