devonAn ne sUryanAn tejane DhAnkI detI hatI, ne bhagavAnano mahAn prabhAv pragaT karatI
hatI. ahA, amRutanA samudra jevI, ane jagatanA anek mangal karanArA darpaN jevI,
sAt bhavo dekhatA hatA.
bhavyajIvonA agnAn andhakArane naShTa karatI hatI ne tattvano bodh karAvatI hatI.
prakAranI thaI jatI hatI.–ahA, e jinavANInI madhuratAnI shI vAt!
sarvagnadev vaDe shobhI rahyun hatun.
pradakShiNA daIne sabhAmanDapamAn dAkhal thayA. bhagavAnanun shrImukh chAre bAjuthI dekhAtun hatun
arthAt teo chaturmukh hatA. bhagavAnane annapANIno AhAr na hato, vastra–AbhuShaN
paN na hatAn; Indriyajanya gnAn paN na hatun, gnAnAvaraNAdi karmonA nAshathI teo sarvagna
hatA; teo mokShasRuShTinA sarjanahAr ane pApasRuShTinA sanhArak hatA. AvA bhagavAnane
dekhatAn ja atishay bhaktithI namrIbhUt evA Indre ghunTaNabhar thaIne praNAm karyA; tenAn
par potAnA nakhanA kiraNo vaDe bhagavAn jANe ke AshIrvAd varasAvatA hatA. aShTavidh
utkRuShTa pUjan–sAmagrI vaDe Indroe shraddhApUrvak bhagavAnanI pUjA karI; IndrANIe
prabhucharaN samIpe rangaberangI ratnonA manDal pUryA.–parantu kRutakRutya evA bhagavAnane e
badhAthI shun prayojan hatun? e to vItarAg hatA, e na koInA upar prasanna thatA, ke na
koInA upar dveSh karatA; ane chhatAy bhaktone IShTaphaLathI yukta karI detA hatA–e ek
AshcharyakArI vAt chhe! (bhagavAnamAn paranun akartRutva, sAkShIpaNun)