sAcho mokShamArga nathI.
to kahe chhe ke A sharIr te mokShanun kAraN chhe–digambaradashArUp ling te mokShanun kAraN chhe.
ahIn to pUjyapAdasvAmI kahe chhe ke deh te to sansAranun nimitta chhe, mokShanun kAraN to
AtmA chhe, deh kAI mokShanun kAraN nathI. sharIr to bhavanI mUrti chhe, dehanun lakSha to mokSha
jatAn roke chhe.
sansArathI chhUTato nathI. ahIn to ‘deh te to bhav chhe,–sharIr ja AtmAno sansAr chhe’ em
kahIne AchAryadev dehane mokShanA nimittapaNAmAnthI paN kADhI nAnkhe chhe, deh to sansAranun
ja nimitta chhe. kemake je agnAnI jIv dehanI kriyAne potAnI mAne chhe tene to deh
uparanI draShTithI sansAr ja thAy chhe, tethI tene to sharIr te sansAranun ja nimitta thayun,
mokShanun nimitta tene na thayun. dehathI bhinna AtmAnA chidAnand svabhAvane jANIne, temAn
ekAgratAvaDe jeo ratnatrayane ArAdhe chhe teo ja mukti pAme chhe. ane temane mATe
sharIrane mokShanun nimitta kahevAy. juo khubI! dehanun lakSha chhoDIne AtmAne mokShanun
sAdhan banAve tene deh mokShanun nimitta kahevAy, ane dehane ja je mokShanun sAdhan mAnIne
sharIranA Ashraye sansAr ja thAy chhe. agnAnI kahe chhe ke sharIrathI mokSha thAy! ahIn kahe chhe
ke sharIr te ja bhav chhe–sansAr chhe. jene gnAnAnand chaitanyatattvanun bhAn nathI ne dehanA lakShe
rokAyA chhe teo sansAramAn ja rakhaDe chhe. vratanA vikalpo mokShanun kAraN nathI, ne sharIrano
digambarabhekh te paN mokShanun kAraN nathI.