kRupApUrvak amane batAvyun chhe ne amArA svAnubhavathI ame joyun chhe, te ame tane A
samayasAramAn dekhADIe chhIe. aho! AmAn to ghaNI gambhIratA chhe. je paryAyamAn
rAgavagaranA anantA sarvagna–siddhono svIkAr thayo te paryAyanI tAkAt keTalI? te
paryAy shun rAgamAn UbhI raheshe?–nahin; e paryAy to svabhAvasanmukh thaIne ananto
Anand pragaT karashe, anant gnAnanI tAkAt pragaT karashe, anant vIryavaDe prabhutA
pragaTAvashe, rAg vagaranun atIndriy chaitanyajIvan pragaTAvashe. vAh re vAh! A to
prabhutAnI prAptino avasar Avyo. are jIv! AvI prabhutAnA prasange pAmaratAne yAd
na karIsh; siddhanI sAthe goShThI karI...have sansArane bhUlI jAje; AtmAmAn siddhane
sthApyA–have siddha thatAn shI vAr! thoDo kAL vachche chhe paN siddhapaNAnA prasthAnAnA jore
(pratItanA jore) sAdhak te antarane toDI nAnkhe chhe, ne jANe atyAre ja hun siddha chhun em
shuddhadraShTithI dekhe chhe. siddhanun prasthAnun karyun tyAn ja ruchimAnthI rAg bhAgI gayo. are,
AThavarShanA bALak paN jAgI UThe ne antaramAn potAnA AvA nijavaibhavane dekhe ke
‘Avo hun!’ siddha jevA anantaguNanA sAmarthyarUpe te potAne dekhe chhe ne
nirvikalpadhyAnavaDe anubhave chhe. ame dehamAn ke rAgamAn rahenArA nahi. ame to ek
samayamAn nirmaL guN–paryAyorUp je anant bhAvo temAn rahenArA chhIe amAro vAs
amArA anant–guN–paryAyamAn chhe; ‘anantadhAm’ mAn vasanAro vibhu amAro AtmA chhe.
ahA, potAnA antaramAn ja Avo vibhu vasI rahyo chhe paN najaranI ALase jIvo ene
dekhatA nathI.
nijabhAv kaThin–evI viparItabuddhine lIdhe jIv svavaibhavane dekhI shakto nathI.–e
viparItatAnI maryAdA keTalI? ek samayapUratI; ane te paN kAI svabhAvamAn pesI gaI
nathI. jo draDhatAthI UpaDe ke mAre mArA AtmAne dekhavo ja chhe ne svavaibhavane sAdhavo ja
chhe, to parabhAvanI ruchi toDIne svabhAvane anubhavatAn vAr lAge nahi. ahA,
AtmasvabhAvanA vaibhavano pathAro keTalo?–ke ekasAthe anantaguNomAn ne te badhAnI
nirmaLaparyAyomAn