: પોષ : ૨૪૯૪ આત્મધર્મ :૩૩:
(૨પ૬) જેનું હૃદય શુદ્ધ સન્તની બતાવેલી વાટે ચાલે છે, તેને ધન્ય છે.
(૨પ૭) મોક્ષનો માર્ગ બહાર નથી પણ આત્મામાં છે.
(૨પ૮) જેમ બને તેમ આત્માને ઓળખવા ભણી લક્ષ દો.
(૨પ૯) મુમુક્ષુપણું જેમ દ્રઢ થાય તેમ કરો.
(૨૬૦) આત્મ ઉપયોગ એ કર્મ મુકવાનો ઉપાય.
(૨૬૧) કોઈ બાંધનાર નથી, પોતાની ભૂલથી બંધાય છે.
(૨૬૨) ગુણીના ગુણમાં અનુરક્ત થાઓ.
(૨૬૩) આત્માને સત્યરંગ ચઢાવે તે સત્સંગ.
(૨૬૪) મોક્ષનો માર્ગ બતાવે તે મૈત્રી.
(૨૬પ) દુર્જનતા કરી ફાવવું–એ જ હારવું, એમ માનવું.
(૨૬૬) આપણે જેનાથી પટંતર પામ્યા તેને સર્વસ્વ અર્પણ કરતાં અટકશો નહીં.
(૨૬૭) હજારો ઉપદેશવચનોનું કથન સાંભળવા કરતાં તેમાંનાં થોડાં વચનો પણ વિચારવા તે
વિશેષ કલ્યાણકારી છે.
(૨૬૮) જ્ઞાનીઓએ એકત્ર કરેલા અદ્ભુત નિધિના ઉપભોગી થાઓ.
(૨૬૯) રાગ કરવો નહિ, કરવો તો સત્પુરુષ પર કરવો. દ્વેષ કરવો નહિ, કરવો તો કુશીલ પર
કરવો.
(૨૭૦) અનંતજ્ઞાન, અનંતદર્શન, અનંતચારિત્ર અને અનંતવીર્યથી અભેદ એવા આત્માનો એક
પળ પણ વિચાર કરો.
(૨૭૧) નિર્ગ્રંથતા ધારણ કરતાં પહેલાંં પૂર્ણ વિચાર કરજો. એ લઈને ખામી આણવા કરતાં
અલ્પારંભી થજો.
(૨૭૨) આ તો અખંડ સિદ્ધાંત માનજો કે સંયોગ, વિયોગ, સુખ, દુઃખ, ખેદ, આનંદ અણરાગ,
અનુરાગ ઈત્યાદિ યોગ કોઈ વ્યવસ્થિત કારણને લઈને રહ્યા છે.
(૨૭૩) સમર્થ પુરુષો કલ્યાણનું સ્વરૂપ પોકારી પોકારીને કહી ગયા, પણ કોઈ વિરલાને જ તે
યથાર્થ સમજાયું.
(૨૭૪) અમે બહુ વિચાર કરીને આ મૂળ તત્ત્વ શોધ્યું કે ગુપ્ત ચમત્કાર જ સૃષ્ટિના લક્ષમાં નથી.
(૨૭પ) રે જીવ! હવે ભોગથી શાંત થા, –શાંત થા. વિચાર તો ખરો કે એમાં કયું સુખ છે?