
pachīs varṣha pūrā thāy chhe. tyāre gurudevanā
param upakārathī bharelā sansmaraṇo ghaṇī
bhakitathī jāgr̥ut thāy chhe...ne pavitra santonā
charaṇomān vītelā madhuratābharyā pachīs varṣha
hr̥udayane pulakit kare chhe.
ā abudh bāḷakane te vakhate to kalpanā paṇ na hatī ke havenun ākhuny jīvan ā
santanā charaṇamān ja rahevānun mahābhāgya maḷashe. te vakhate to mārā vaḍīl bhāījīnī sāthe
mātra chār divas māṭe rājakoṭ āvelo, ane mārā bhāījīnī preraṇāthī ek
ḍāyarībukamān men gurudevanā pravachanamānthī thoḍīk nondh karī. te vakhate pravachanamān
samayasāranī chhaṭhṭhī gāthāno chhaṭhṭho divas chālato hato...ne men pahelun vākay ā lakhyun hatun
: ‘dravyadraṣhṭithī dravya je chhe te ja chhe.’
thavā dye! ajāṇyo ajāṇyo rasto shodhato hun sṭeshan taraph jaī rahyo hato tyān to
achānak varasād āvavā lāgyo –jāṇe ke e varasādarūpī madhurī vāṇīdvārā ākāsh
mane kahetun hoy ke ‘tun ahīnthī jā mā...ahīn ja tārun hit chhe.’ chhatān hun te ākāshavāṇī
na samajyo ne sṭeshan taraph āgaḷ pahoñchyo. sṭeshananī najīk pahoñchatā ja joyun ke
ṭreīn to ā chālī jāy!!