: bhādaravo : 2494 ātmadharma : 11 :
juo to kharā santonī karuṇā! pravachanasāramān paṇ kahe chhe ke–‘‘param
paramātmaprakāshanī utthānikāmān paṇ prabhākar–shiṣhya shrīgurune vinati kare chhe ke
he svāmī! ā sansāramān bhamatān bhamatān māro anantakāḷ vītī gayo paṇ hun sukh
jarāy na pāmyo, mahān duḥkh ja pāmyo. anantavār uttamakuḷ vagere sāmagrī maḷī chhatān
hun jarāy sukh na pāmyo; svargamān paṇ mane sukh na maḷyun, vītarāgī paramānandasukhano
svād men kadī na chākhyo. ā pramāṇe potānā bhāv nirmaḷ karīne shiṣhya vinave chhe ke he
guru! ā chār gatinā duḥkhathī santapta evā mane, prasashna thaīne tame koī evun
paramātmattva batāvo ke jene jāṇavāthī chār gatinān duḥkhano nāsh thāy ne ānand pragaṭe.
tyāre shrīguru kahe chhe ke evun svarūp hun tane kahun chhun, te ‘णिसुणि तुहुँ’ tun sāmbhaḷ. ām
chār gatimān kul anantā jīvo chhe. manuṣhyamān asaṅkhyātā chhe, narakamān
he jīv! tārā doṣhe tane bandhan chhe–e santanī pahelī shikṣhā chhe. tāro doṣh eṭalo
ke parane potānun mānavun, ne pote potāne bhūlī javun. [shrīmad rājachandra]