vinA koI kaI paN jANavA Ichchhe, to te banavAyogya nathI; mAtra te ja mukhya hoy
to ja bIjun kAI jANI shakAy.” A rIte jIvanun UrdhvapaNun chhe, mukhyapaNun chhe, tenA
astitvamAn sarva padArtho jANI shakAy chhe. badhAne jANanAro pote, chhatAn pote potAne
bhUlI rahyo chhe!
(paN) jANanArane mAn nahi, kahiye kevun gnAn!
nathI anubhavato paN rAgAdipaNe ja potAne anubhave chhe.–A rIte ‘anubhUtirUp je
gnAn chhe te ja hun chhun’–evun AtmagnAn nahi hovAthI te agnAnIne gnAnasvarUpamAn
ekAgratArUp mokShamArga siddha thato nathI, te to rAgAdimAn ja ekAgrapaNe agnAnabhAvathI
sansAramAn rakhaDe chhe.
mithyAtva chhe, apratibuddhapaNun chhe. te kem TaLe tenI A vAt chhe.
rachanA karanAr chhe te ja hun chhun; rAganI rachanA karanAro hun nahi, jaDanI–bhAShAnI–sharIranI
rachanA karanAro hun nahi; tene jANanArUn je gnAn, te gnAnane rachanAro gnAnasvarUp hunn chhun–
em parabhAvothI pRuthakkaraN karIne gnAnasvarUpe pote potAne anubhavamAn levo tenun nAm
gnAnanun sevan chhe, te jIvarAjAnI sevA chhe, ne te ja mokShamArga chhe.