tyAre sharIr kahe chhe ke: hun tArI sAthe nahi Avun.
mRutak–kalevar jevA sharIramAn kem mohit thayo? sharIranI avasthAthI tun potAne sukhI–
dukhI mAne chhe te mahAn asatya chhe. hun paisAvALo athavA hun garIb–e paN bAhyabuddhi
chhe. sharIr paN tArun nathI to dhan–putrAdi tArAn kyAthi thayA? –e to kShetrathI paN
tArAthI dUr paDayA chhe, to tArAn kyAthi thaI gayA! bhAI, tun paisAvALo ke garIb nathI,
tun to chaitanyalakShmIno khajAno chho, Anandano bhanDAr chho; jenI prItinA baLe chha khanDanI
vibhUtino moh kShaNamAn chhUTI jAy–evI chaitanyasampattino bhanDAr tun chho. mATe dInatA
chhoD, ne tArI chaitanyalakShmIne sambhAL.
pudgalanI rachanAthI banyA chhe, te kAI jIvanI rachanAthI banyA nathI. jIvanI rachanA to
gnAnamay hoy, jaD na hoy, asangI chaitanyane bhUlIne parasangane potAnA mAnatAn jIv
dukhI thAy chhe. koI jIv ‘rUpiyA mArA’ evA tIvra mohavash marIne te rUpiyAnA
DAbalAmAn ja avatare chhe. jANe ke rUpiyA te ja jIv hoy em tenI pAchhaL jIvan
gumAve chhe.–paN bhAI! tArun jIvan rUpiyA vagaranun chaitanyamay chhe; rUpiyA vagarano
Anand tArAmAn chhe. tun kahe chhe–bangalo mAro, ghar mArun, paN e to mATInAn chhe. tArun ghar
to chaitanyamay chhe; chaitanyagharamAn tArun raheThAN chhe, jaD InTanA DhagalAmAn tArun raheThAN
nathI. chaitanyamay nijagharane bhUlIne paragharamAn–paththaranAn bangalAmAn ke jhUmpaDAmAn jIv
potApaNAnI buddhi kare chhe ne mohathI rakhaDe chhe. santo tene asankhyapradeshI Anandanun dhAm
evun nijaghar batAve chhe. bhAI, tun nijagharamAn kadI na Avyo ne bahAr chAr gatirUp
paragharamAn rakhaDayo, have to jinagharamAn Av.