santoSh chhe ja nahIn. rAgamAn to dukh ja chhe, baLatarA chhe. shAntarasano pinD AtmA chhe tenA
anubhavamAn ja sAcho santoSh chhe; tyAn jagatanA koI padArthonI abhilAShA rahetI nathI.
bahAranA amuk padArtha maLe to santoSh thAy–evun AtmAnun svarUp nathI. gnAnasvarUp
AtmA svayamev potAthI ja santoShasvarUp chhe. santoSh kaho ke Anand kaho; A
gnAnasvarUp AtmAno jeTalo anubhav chhe teTalo Anand chhe, teTalun kalyAN chhe, teTalo
santoSh chhe.
tenA anubhavathI ja he jIv! tun sadA tRupta thA.
nathI.–Am AtmAne jANIne, teno param prem karIne, temAn santoSh pAm, ane tenA
ja anubhavathI tRupta thA.–Am AtmAmAn rat, AtmAthI santuShTa ane AtmAthI tRupta
evA tane vachanathI agochar sukh thashe. ane te atIndriy sukh tatkShaNe tane
anubhavAshe; potAnA anubhavanI potAne ja khabar paDe chhe. bIjAne pUchhavun nathI
paDatun. ‘mane Anandano anubhav thayo ke nahIn’ em koIne pUchhavun na paDe; antaramAn
upayogane vALIne, te ‘Atmaupayog’ vaDe AtmAne pakaDayo tyAn koI achintya
Anand anubhavAy chhe, tene dharmI ja jANe chhe. aho! Avo AtmA ja anubhav
karavA jevo chhe.
anubhavamAn to AkuLatA chhe, dukh chhe. tenAthI rahit evun gnAn ja anubhav karavA
jevun chhe. atIndriy sukh kaho ke param Anand kaho, te AtmAnA anubhavamAn ja chhe.
Avo anubhav te ja mokShano mArga chhe. te ja amRutamArga chhe; te ja chintAmaNI–ratna
chhe ke jenA vaDe Ichchhit pad