Atmadharma magazine - Ank 316
(Year 27 - Vir Nirvana Samvat 2496, A.D. 1970).

< Previous Page   Next Page >


PDF/HTML Page 34 of 41

background image
: મહા : ૨૪૯૬ : ૩૧ :
જ્ઞાનની તેવી કચાશ છે તેથી નથી દેખાતા, પરંતુ તે સ્વર્ગ–નરક છે તો ખરા જ. આ
સંબંધી ગુરુદેવ ઘણીવાર યુક્તિથી પણ સમજાવે છે કે–
એક માણસ અત્યારે કતલખાનાં ચલાવે છે, ક્રૂર હિંસાના પરિણામથી મહાપાપો
કરે છે અને છતાં અત્યારે તે લાખો–કરોડો રૂપિયા કમાતો હોય છે, બંગલા–મોટરમાં
મહાલતો હોય છે, એ રીતે પુણ્યનાં ફળને ભોગવી રહ્યો છે; હવે વર્તમાનમાં કરે છે તો
પાપ, અને ભોગવે છે પુણ્યને; તો આ પાપનું ફળ શું તેને નહિ આવે? આવશે જ; પૂર્વે
કોઈ પુણ્ય કરેલા તેનું ફળ તેને અત્યારે દેખાય છે. અને લાખો જીવોની હિંસાના જે તીવ્ર
પાપભાવ અત્યારે સેવી રહ્યો છે તેનું ફળ તો તે નરકસ્થાનમાં ભોગવશે. આપણી આ
પૃથ્વીની નીચે ઘણે દૂર નરકનાં સાત સ્થાનો છે ને ત્યાં અસંખ્યાતજીવો પાપનું ફળ વેદી
રહ્યા છે. ને ઉપર દેવલોકનાં સ્થાનો છે. સૂર્ય–ચંદ્ર–તારા વગેરે દેખાય છે તે પણ
જ્યોતિષી નામનાં દેવોનાં સ્થાનો જ છે. તેમાં દેવો રહે છે; મનુષ્યો ત્યાં નથી રહેતા.
ઉપર જેમ પાપી જીવનું દ્રષ્ટાંત આપ્યું; તેમ કોઈ જીવ વર્તમાનમાં દયા વગેરે શુભ
પરિણામ કરતો હોય, પુણ્ય કરતો હોય, છતાં અત્યારે તે દરિદ્રી દુઃખી હોય તો શું તે
પુણ્યનું ફળ છે? ના; પૂર્વે તેણે કોઈ પાપ કરેલા તેનું ફળ છે, ને અત્યારે જે પુણ્યભાવ છે
તેનું ફળ તો સ્વર્ગમાં આવશે.
એક માણસે એક ખૂન કર્યું, તે પકડાય ને કોર્ટમાં સાબિત થાય તો કદાચ તેને
એકવાર ફાંસી આપે; હવે બીજા માણસે એક નહિ પણ લાખો માણસોના નિર્દયપણે ખૂન
કર્યા હોય, ને તે પકડાય, તો તેને પણ એકવાર ફાંસી આપે. (કેમકે કાંઈ બે વાર ફાંસી
નથી આપી શકાતી!)–તો એક ખૂન કરનારને એટલી સજા ને લાખો ખૂન કરનારને
પણ એટલી સજા,–એમાં શું કુદરતનો ન્યાય જળવાય છે?–ના; અહીંનું રાજ ભલે એના
ગુનાની પૂરી સજા ન કરી શકે, પણ કુદરતના ન્યાયમાંથી તે છૂટી નહિ શકે. (અહીં તો
કદાચ હજારો ખૂન કરવા છતાં નિર્દોષ પણ છૂટી જાય, પણ કુદરતના કાનુનમાંથી તે
છટકી નહીં શકે.) નરકમાં જઈને પોતાના પાપની પૂરી સજા તે ભોગવશે.
આ રીતે પુણ્ય કે પાપ જેવા ભાવો જીવ કરે તેવું ફળ પણ તે ભોગવે છે, જીવ
પોતે એક ગતિમાંથી બીજી ગતિમાં પુનર્જન્મ ધારણ કરે છે. પૂર્વે થઈ ગયેલા પાપોને
વર્તમાનમાં આત્મજ્ઞાન વગેરે દ્વારા છેદી પણ શકાય છે. સમ્યગ્દર્શન–જ્ઞાન–ચારિત્ર વડે
જ્યારે પાપ અને પુણ્ય બંનેથી રહિત દશા પ્રગટે ત્યારે જીવ મુક્તિ પામે છે એટલે કે
મોક્ષદશા પામે છે, પોતે ભગવાન થાય છે, પરમાત્મા થાય છે.