
hatI. chArekor Anand–bhakti–nRitya ane jayajayakAranA mangal kolAhal vachche
janmAbhiShek pUro thayo ne IndrANIe divya vastrAbharaNathI e bAlatIrthankarane shaNagAryA;
jinendra prabhunI savArI meruthI pAchhI kAshI nagarImAn AvI pahonchI. mAtAjInI godamAn
temanA putrane sompIne Indra–IndrANIe Anandamay nRitya karyun, sAthe hajAro bhakto
AnandathI nAchI UThayA.
samakSha doDh doDh kalAk sudhI pravachan ApI shake chhe, dhArmik prashnonA paN sArA javAb
Ape chhe. gurudev samakSha lagabhag aDadhI kalAk tene vAtachIt thaI. panDito paN prasanna
thayA. visheShatA e chhe ke A badhun tene koInA shIkhavyA vagar AvaDe chhe. tene ek prashna
evo pUchhayo ke bhagavAnanI pUjA karavI te shun chhe? to kahe ke te shubh chhe. pachhI pUchhayun–
puNya ane dharmamAn shun pher? to kahe ke–shubh te puNya chhe, ashubh te pAp chhe; paN mokShamen
jAneke liye usakA koI upayog nahIn.–AvA nAnakaDA sanskArI bALako paN je premathI
jainadharmane upAsI rahyA chhe te ek gauravanI vAt chhe.
hAlaraDun gAtA hatA. rAtre pArasakumArane rAjatilak karIne rAjadarabAr bharAyo hato.
samasta janatA paN harShavibhor banI gaI hatI. nagaranA mukhya AgevAnoe sabhAmAn
AvIne gurudevano satkAr karyo hato ane evI bhAvanA vyakta karI hatI ke mandir aur
mUrti jo ki digambaronkA hai vah unako mil jAnA chAhie. tabhI shAnti ho sakatI hai ki–
jisakI jo chIj hai vah usako mil jAy.’ adbhut utsAh dekhIne ek bhAIe to kahyun
ke aisI bhakti dekhakar pArasaprabhuo phir apane asalI digambararUpako dhAraN karanA
paDegA. jo uparano banAvaTI lep ukhaDI jAy to prabhunI pratimA svayam sAkShI ApIne
sAbit karI Apashe ke mai digambarI hUn; aur retI ane gobarakI nahIn apitu pAShANakI
banI hUI hUn. (antarIkSha pArshvanAthanun je mandir chhe temAn badhI ja vedIomAn