: જેઠ : ૨૪૯૬ આત્મધર્મ : ૪પ :
आपके भोजनका प्रसाद
हमको भी दीजिये
આ ભજન દ્વારા
મુનિરાજની સ્તુતિ કરતાં કવિ
નૈનાનંદજી કહે છે કે અહો, ધન્ય તે યોગીરાજ કે જેઓ એવું ભોજન બનાવે છે,–જે
ભોજનનો સ્વાદ લેતાં પાપનો નાશ થઈ જાય છે. તે યોગીરાજ અંતરના અનુભવરૂપી
કુવામાંથી જ્ઞાનસુધારસરૂપી શુદ્ધ જળ ભરી લાવે છે, ને જેમાં અશુદ્ધતાનો પ્રવેશ ન થાય
એવા શીલરૂપી ચોકો લગાવે છે; આઠ કર્મરૂપી કાષ્ટને શોધી–શોધીને બાળે છે ને
ધ્યાનઅગ્નિ જલાવે છે...આવી વિધિથી એક યોગી ભોજન બનાવે છે.
ભોજનમાં શું બનાવે છે?
સ્વાનુભવરૂપી વાસણમાં નિજગુણરૂપી ચોખા, અને સમતારૂપી દૂધ મેળવીને
ખીર બનાવે છે; સાથે ‘સોહં’ એવી દ્રઢ નિઃશંકતા આદિ અષ્ટ ગુણરૂપી શાકને સમ્યક્ત્વ
વડે વઘારે છે.. વળી સ્યાદવાદરૂપી સપ્ત ભંગના મસાલા નાંખે છે–જે ગણતાં પાર
આવતો નથી; નિશ્ચયનયનો ચમચો ફેરવીને તેને હલાવે છે ને બાર ભાવના ભાવે છે.
એક યોગીરાજે આવું
સરસ ભોજન તો બનાવ્યું, –
પણ હવે તે ખવડાવે છે કોને?
સ્વાનુભવના ભાજનમાં આવું ભોજન બનાવે છે ને યોગીરાજ પોતે જ તે ખાય
છે; ખાતાં ખાતાં ધરાતાં નથી;–આવું ભોજન કરવા છતાં તે યોગીરાજ મુક્તિપંથને સેવી
રહ્યા છે.–અહો! નયનોને આનંદકારી એવા એ યોગીરાજને કવિ નૈનાનંદ શિર નમાવીને
નમસ્કાર કરે છે.