दीवाळीने दिवसे
आटलुं करजो–
(संपादकीय)
(१) सवारमां मंगल दीवडाना झगमगाटमां ऊठतावेंत महावीर भगवानना
वीतरागी गुणोने याद करजो...ने आपणे तेमना मार्गे जईने तेमना जेवा
थवानुं छे तेवी भावना भावजो.
(२) ‘दीवाळी’ नो दिवस आनंदथी शा माटे उजवाय छे तेनो साचो ईतिहास
जाणजो. ए दिवसे आपणा महावीर तीर्थंकर आ संसारथी छूटीने मोक्षपद
पाम्या हता–सिद्धपद पाम्या हता, ने पावापुरीमां भगवानना मोक्षनो महान
उत्सव देवोए तेमज राजाओए अने लाखो लोकोए लाखो दीपकोना झगमगाट
वच्चे उजव्यो हतो.–आजे पण आपणे ए उत्सव द्वारा महावीर भगवानना
मोक्षगमनने याद करीने तेनी भावना भावीए छीए.
(३) सवारमां पहेलवहेला तो आनंद उल्लास पूर्वक घरमां सौ भेगा मळीने
भगवाननी स्तुति करजो...भगवाननुं उत्तम जीवन याद करजो. पछी जिनमंदिरे
जई प्रभुनां दर्शन–पूजन करजो ने त्यांना उत्सवमां होंशथी भाग लेजो. दीवडा
वगेरे उत्तम शोभावडे प्रसिद्ध करजो के आजे अमारा भगवानना मोक्षनो दिवस छे.
आजनो दिवस ए संसारना आनंद–प्रमोदनो दिवस नथी, पण मोक्षनी
भावनानो दिवस छे, एटले नाटक–सिनेमा वगेरे पापकार्योने आजे तो याद पण न
करता, दारूखानुं फोडवुं–ए पण कांई दीवाळी उजववानी साची रीत नथी. आजे तो
सिद्धपदने याद करीने ठेठ मोक्ष सुधीनी ऊंची ऊंची भावनाओ भावजो, धर्मनी वृद्धिना
ऊंचा ऊंचा संकल्प करजो...अने जैनधर्मनी प्रभावना माटे, महान देव–गुरु–धर्मनी
सेवा माटे जे कांई थई शके ते तन–मन–धनथी करजो, कोई उत्तम नवीन शास्त्रनी
स्वाध्यायनो मंगल प्रारंभ करजो, सौ साधर्मीजनोने प्रेमथी आदर–सन्मानपूर्वक
आनंदथी हळजोमळजो,–ने एवी उत्तम धर्मचर्चा करजो के जेना संस्कारना बळे आखाय
वर्षमां उत्तम भावोनी कमाणी थया करे...ज्ञानना मंगल दीवडा प्रगटे.
“अमे तो जिनवरना संतान........