केन्सरनी बिमारी छतां टेपरेकर्डिंग द्वारा तेओ गुरुदेवना प्रवचन सांभळता
हता. वीतरागी देव–गुरुना शरणे तेओ आत्महित पामो.
युवान वये ता. ३–२–७१ ना रोज स्वर्गवास पाम्या छे. धार्मिक उत्साहथी
उत्सवोमां तेओ भाग लेता हता. वीतरागी देव–गुरुनां शरणे तेओ आत्महित
पामो.
हता; छेल्ले मागशर मासमां पण अमदावाद मुकामे प्रवचनमां श्रीमद्
राजचंद्रना दश अध्यात्म बोलनुं विवेचन सांभळीने प्रसन्न थया हता. वीतरागी
देव–गुरुना शरणे तेओ आत्महित पामो.
रोज हृदय रोगना हूमलाथी एकाएक स्वर्गवास पामी गया हता. मोरबी मुमुक्षु
मंडळना तेओ एक वडील, ट्रस्टी अने उपप्रमुख हता. तेओ खूब ज भला
माणस, अने सेवाभावी हता; दररोज नियमित स्वाध्याय–पूजन करता.
अवारनवार सोनगढ आवीने रहेता; तीर्थयात्रामां साथे रहीने अनेक प्रकारे
सेवाओ करता; पोन्नूर तीर्थधामना पुनरोद्धार संबंधी कामकाजनी व्यवस्था
माटे तेओ लगभग दोढमास त्यां जईने रह्या हता. गीरनारधाम प्रत्ये तेमने
विशेष अनुराग हतो अने त्यांना ट्रस्टी थवा माटे तेमने निमंत्रण पण आव्युं
हतुं. आ लखनारना तेओ एक साथीदार अने सलाहकार वडील जेवा हता.
मुंबई–अमदावाद– भावनगर–सोनगढ–रणासण–वगेरेमां ज्यां ज्यां प्रतिष्ठा
महोत्सव होय त्यां तेओ पाणी वगेरेनी व्यवस्थामां खास सेवा आपता हता;
एमां पण सोनगढमां मानस्तंभ–प्रतिष्ठा–महोत्सव वखते चैत्र मासना धोम
तडकामां पायेलुं ठंडुं पाणी आजे १८ वर्षे पण लोको याद करे छे. तेमना निमित्ते
मोरबीना विशाळ घडियाळी परिवारने धर्मना उत्तम संस्कार मळ्या छे.
मोरबीमां तेओ एटला प्रसिद्ध हता के त्यांना दिगंबर जिनमंदिरने शरू शरूमां
तो लोको ‘चंदुभाईनुं जिनमंदिर’ कहीने ओळखता हता. स्वर्गवासनी थोडी ज